Өлең, жыр, ақындар

Жарық күн

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 2002
Құмарымнан шыға алмадым, Жарық Күн,
Шытырманын тірлігімнің жаңа ұқтым.
Тырнап ашып көздерімді қарап ем,
Бір салқындық қабағыңмен таныттың.
Аямашы ақ сәулеңді, Жарық Күн.
Өрем жетпес күрделі іске барыппын,
Пенделерді ес-ақылға жарыттың.
Әлдекімдер киіз басып ақшадан,
Қаперінде жоқ ештеме, қарық тым.
Сен соларды жөнге салшы, Жарық Күн.
Ақпанда аяз кетті өкпемді қарып тым,
Бара алмадық байыбына парықтың.
Әлдебіреу буындырды шындықты,
Көтере алмай мен қолымды тарықтым.
Көмектесші, құдіретті Жарық Күн.
Қарар дейсің қара қылды жарып кім?
Ести ме үнін уға бөккен ғаріптің.
Бұл саясат сайқал қатын секілді,
Көңілі ауса көңіл қосар барып кіл.
Сен де соған бағындың ба, Жарық Күн?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанарлары мөлдіреп, аясына мұң тұнған

  • 0
  • 0

Жанарлары мөлдіреп, аясына мұң тұнған,
Жұдырықтай жүрегі аттай тулап, бұлқынған.
Нарттай жанар бет-өңі – сұрланыпты болмашы,
Ренжітті кім білер, бәлки содыр жолдасы.

Толық

Болашақ дәрігерге

  • 0
  • 0

Дәрігерсің болашақ,
Емшім едің,
Тереңірек кеудеме төнші менің.
Жараланған жүрегім кесепаттан,

Толық

Ындын

  • 0
  • 1

Мұрат деген немене?
Мақсатың ба мантыған?
Ымыраға келмейді қисапсыз сөз тантыған.
Діттегенің діңкеңді құртса дағы жеткізбес,

Толық

Қарап көріңіз