Өлең, жыр, ақындар

Жарық күн

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 1953
Құмарымнан шыға алмадым, Жарық Күн,
Шытырманын тірлігімнің жаңа ұқтым.
Тырнап ашып көздерімді қарап ем,
Бір салқындық қабағыңмен таныттың.
Аямашы ақ сәулеңді, Жарық Күн.
Өрем жетпес күрделі іске барыппын,
Пенделерді ес-ақылға жарыттың.
Әлдекімдер киіз басып ақшадан,
Қаперінде жоқ ештеме, қарық тым.
Сен соларды жөнге салшы, Жарық Күн.
Ақпанда аяз кетті өкпемді қарып тым,
Бара алмадық байыбына парықтың.
Әлдебіреу буындырды шындықты,
Көтере алмай мен қолымды тарықтым.
Көмектесші, құдіретті Жарық Күн.
Қарар дейсің қара қылды жарып кім?
Ести ме үнін уға бөккен ғаріптің.
Бұл саясат сайқал қатын секілді,
Көңілі ауса көңіл қосар барып кіл.
Сен де соған бағындың ба, Жарық Күн?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қажытып, мезі етті ме сандырағым?

  • 0
  • 1

Қажытып, мезі етті ме сандырағым?
Ой кешіп, көз ілмей-ақ таңға ұрамын.
Әкемнен қалған ептеп бұл жалғанға,
Басталмақ басы менен, бар мұраның.

Толық

Үлбіреген үстіңде көне көйлек

  • 0
  • 1

Үлбіреген үстіңде көне көйлек,
Сұлулықты тұрғаны көлегейлеп.
Қос анардың ұшында барқын дағын,
Сипап өттім жабысқан кене ғой деп.

Толық

Жалпақ жұртты жасытып, жайтаң қағып

  • 0
  • 0

Жалпақ жұртты жасытып, жайтаң қағып,
Шығып алып, мінбеден айқайладық.
Кеңселерде кербезсіп, кейкиеміз,
Көшелерде көк тіреп, қайқаңдадық.

Толық

Қарап көріңіз