Өлең, жыр, ақындар

Көңілім де, көше де ала-көбең

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 642
Көңілім де, көше де ала-көбең,
Жапа-жалғыз қалдым-ау қалада мен.
Қош айтысып, аттанып кете бардың,
«Дір-дір етіп, уыздай бала денең».
Жапа шектім, күй кештім әрі-сәрі,
«Мына тағдыр тым неге қарысады?
«Қош» деп кеткен шынымен бақытым ба?
Енді қашан қос жүрек табысады?»
Қарау ойлар ...
Үмітім қидаланған.
Еріп барам бұзаудай бұйдаланған.
... Мембрана – сезімдер дыңылдайды,
Жүрегімнің үстінде миналанған.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Үшінші тыныс

  • 0
  • 0

Жүрегімді шымырлатты ащы әлем,
Жамандықтан бас сауғалап қашқан ем.
Түйсіз құзға құлаш ұрып жүргенде,
Мендік бақыт бара жатты басқамен.

Толық

Талдықұдық болды да

  • 0
  • 1

Талдықұдық болды да
Тал бесігің,
Өміріңнің сен аштың мәнді есігін.
Шұнақ құла ат – бастауы жігіттіктің,

Толық

Көзіңді мұң торлап апты нілденген

  • 0
  • 0

Көзіңді мұң торлап апты нілденген,
Сен жалғызсың, әкең болса мүлде өлген.
Қасіретке қарсы тұрар қауқар жоқ,
Дәл осындай күн туарын білгем мен.

Толық

Қарап көріңіз