Өлең, жыр, ақындар

Көңілім де, көше де ала-көбең

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 737
Көңілім де, көше де ала-көбең,
Жапа-жалғыз қалдым-ау қалада мен.
Қош айтысып, аттанып кете бардың,
«Дір-дір етіп, уыздай бала денең».
Жапа шектім, күй кештім әрі-сәрі,
«Мына тағдыр тым неге қарысады?
«Қош» деп кеткен шынымен бақытым ба?
Енді қашан қос жүрек табысады?»
Қарау ойлар ...
Үмітім қидаланған.
Еріп барам бұзаудай бұйдаланған.
... Мембрана – сезімдер дыңылдайды,
Жүрегімнің үстінде миналанған.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Жапалақтап қар жауды – бұлыңғыр күн

  • 0
  • 1

Жапалақтап қар жауды – бұлыңғыр күн,
Бұлыңғыр күн, өкпекті жұлындырдың.
Шамам қайдан келеді, санам дімкәс,
Қалар ма екен таусылып, мұңым бір күн.

Толық

Құмға сіңген қан

  • 0
  • 0

Әрең көрген жалғыз ұлы қамдануда сапарға,
Қуанышты баласы өсіп, қосылғанға қатарға.
Әйтсе де іші уылжыды, жылады кеп тынбастан,
Көз шарасы жасқа толып, әжім жүзін мұң басқан.

Толық

Жатырсың ба дамыл таппай

  • 0
  • 1

Жатырсың ба дамыл таппай
Бал күнім?
Өзгертеді тірліктегі заңды кім?
Болса көрім тілегендей жан әкең,

Толық

Қарап көріңіз