Өлең, жыр, ақындар

Қарашада қалқиған жаппадайын

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 613
Қарашада қалқиған жаппадайын,
Үмітімді адасқақ қақпалаймын.
Ер үстіне мінгенмен,
Бере алмаспын,
Апай төсті
Арғымақ атқа да айбын.
Қайтем енді тапалған жермешелмін,
Табасында қалдым ғой кер, кеселдің.
Қотиындау болмасам тым аңғарсыз,
Бір қылт еткен үмітке ермес едім.
Өмірімді сұрықсыз лекерледім,
Мені тағдыр биікке көтермедің.
Бұлдыраған сағымның қолын бұлғап,
Арасына сіңіп бір кетер ме едім?..
Әйтеуір сол тапжылтпай ноқталадың,
Болмас затқа алданып тоқталамын.
Сенің шырай көркіңді алғай көрем,
Жүрмейді ғой, қалқам-ау, жоққа амалым.
Үстем-үстем сөйлейді мұрты майлың,
Көнбей жатыр қайтейін ырқыма айдын.
Жүрегіме түседі батпан зұлмат,
Енесі өлген құлындай шырқыраймын...
... шырқыраймын.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Көкпар-өмір

  • 0
  • 0

Көз ұшында,
Алысқа самғаған ат,
Бойға желік бітірді, жанға – қанат.
Ақбоз мінген бозбала ағызып кеп,

Толық

Сексеуіл

  • 0
  • 0

Сексеуілдің түбінде бейнесі елдің,
Ізі терең түседі кей кеселдің.
Аңызақтың өтінде аптабы бар,
Ессіз-түссіз етеді кейде сең-мұң.

Толық

Жарқыным-ай, осылай пешенеміз

  • 0
  • 0

Жарқыным-ай, осылай пешенеміз,
Өстіп жүріп тірлікке төселеміз.
Жасымашы, қылаудай ренжіме,
Бір күндері көгерер көсегеміз.

Толық

Қарап көріңіз