Өлең, жыр, ақындар

Хош бол енді, Қызылағаш

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 971
Хош бол енді, Қызылағаш,
Аймағым,
Жегізіп ең ырыздықтың қаймағын.
Қала бердің насырыңды төктің де,
Сен қайдасың?
Ал мен болсам қайдамын?
Ұмытылған бір ауылсың, тастанды,
Адам ұқпас зеңгі-заман басталды.
Таңдық ақыл түске ас болып жарытпас,
Тіреп тұрған басшың да жоқ аспанды.
Деректірлер кетті ішіп-жеп, кіжінген,
Кеңсеңнің де маңдайшасы мүжілген.
Көжесінің қатығы жоқ, көп елдің,
Бас сұқпайды, үміт шіркін үзілген.
Тірнектейді әркім бөлек, тырбанып,
Жоғалады жылқы да ептеп, ұрланып.
Қанапия – қаңбақ шалда қауқар жоқ,
Сартабайды салатұғын бір барып.
Балалар жүр табандары тілініп,
Біреулер жүр әлденеге күбініп.
Ырдуаннан сәл қалқыңқы төбесі,
Барады әне Қанапия түңіліп.
Хош бол енді, Қызылағаш, кең өлкем,
Деп ойлаушы ем: «Ырыздыққа кенелтем».
Мына қыста тас көмір де жоқ шығар,
Ақмоладан бір состав қар жөнелтем.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Кетті «қонақ» келді шашып үйді

  • 0
  • 0

Кетті «қонақ» келді шашып үйді,
Істі болды сосын ол басы қилы.
... Көп ұзамай етігін қолына алып,
Аяғына жаңалап мәсі киді.

Толық

Ұзақ та келді, көктем де ұзамас енді

  • 0
  • 0

Ұзақ та келді, көктем де ұзамас енді,
Қатыбас қысың қыстады жүдә «мас» елді.
Сынықсып қалды жүзіміз, апшыды тағдыр,
Мың ағаш өліп, әттең-ай, жүз ағаш өнді.

Толық

Ымым шықпай

  • 0
  • 0

Ымым шықпай,
Дымым шықпай тұншықтым,
Жанарымда, жүрегімде мұң ... шық ... мұң ...
Қарашыққа қасіреттен тұрды қақ,

Толық

Қарап көріңіз