Өлең, жыр, ақындар

Дәрухана

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 433
Дәрухана.
Көңіл де салқындаған,
Жоқ жанымда достарым аңқылдаған.
Күннен-күнге меңдейді тәнімді дерт,
Денсаулықты таппайсың алтынға, Адам!
Ойға батып түн ұзақ, күңіренем,
Жылжып уақыт кеттің-ау шырыны ерен.
Қоңыр тірлік көзімнен бұл-бұл ұштың,
Маған тағдыр қарайды қырыменен.
Жатқаныма жиырма күн шырматылып,
Жүрегім де шаршады сырға тұнық.
Содан бері төрт адам мәйіт болды,
Сөйтіп өмір барасың ырғатылып.
Жанып жатыр бір алау өзегімде,
Жетелейді уайым – өзі өлімге.
Тәлей солай, шама жоқ бұлтаруға,
Мылтығыңды сұм ажал, кезедің бе?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтыншы тыныс

  • 0
  • 1

Қара шашың шалғынды көміп кеткен,
Маужырайды қара түн төніп көктен.
Қара көзің мойылдай мөлдірейді,
Жасандырып жіберген елік-көктем.

Толық

Күл

  • 0
  • 1

От едім мен бір кезде лапылдаған,
Жуымаған еш пенде батыл маған.
Қуаң тартқан сүреңсіз күлге айналдым,
Қонымды ма, білмеймін атым маған?

Толық

Ызың-ызың, жарықшағы ағаштың

  • 0
  • 0

Ызың-ызың, жарықшағы ағаштың,
Естіледі үні сынды алаштың.
Тыр жалаңаш далам қалды лыпасыз,
Неге заман, тәлейімен таластың?

Толық

Қарап көріңіз