Өлең, жыр, ақындар

Жарқыным-ай, осылай пешенеміз

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 688
Жарқыным-ай, осылай пешенеміз,
Өстіп жүріп тірлікке төселеміз.
Жасымашы, қылаудай ренжіме,
Бір күндері көгерер көсегеміз.
Бірімізге біріміз селбесеміз,
Өстер ме едік, үлкендер сенбесе біз?
Жығыламыз, қайтадан оңшаламыз,
Қиындықпен қасқая белдесеміз.
Шыда, шыда.
Егіліп жасқанбағын,
Сездірмеші, еңсеңді басқанда мұң.
Оңайлықпен түспейді уысыңа,
Қолың жетпес асылың аспандағың.
Бар қуатың, сенемін түгесілмес,
Жібермегей тірлікке үлесіңді еш.
Өжеттікті көрем де әлденемін,
Өмір – күрес,
Арпалыс,
Күйесің бе еш?
Кейи көрме әр түрлі адам деген,
Суымасын сезімің маған деген.
Пана болар жаныма мөлдірлігің,
Ылайлансаң, айнамкөз, табанда өлем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүйрік

  • 0
  • 1

Қиқулап келіп, соңынан дауыс естілді,
Үзіліп шыққан тұлпарың сонда кеш білді.
Өресін салып, бауырын жазды кеңінен,
Болаттай тұяқ аңырап келіп, төске ұрды.

Толық

Желкілдеді құба бел

  • 0
  • 1

Желкілдеді құба бел,
Жұпар исі бұрқырап.
Қарсы алдымнан шығады ел,
Қалың жылқы шұрқырап.

Толық

Жанарың-ай зұбаржаттай тұңғиық

  • 0
  • 1

Жанарың-ай зұбаржаттай тұңғиық,
Қарашыққа қойған тәңір мұң құйып.
Сүдініңе сүрінеді көрген көз,
Әрі текті, тәкаппарсың тым биік.

Толық

Қарап көріңіз