Өлең, жыр, ақындар

Жарқыным-ай, осылай пешенеміз

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 766
Жарқыным-ай, осылай пешенеміз,
Өстіп жүріп тірлікке төселеміз.
Жасымашы, қылаудай ренжіме,
Бір күндері көгерер көсегеміз.
Бірімізге біріміз селбесеміз,
Өстер ме едік, үлкендер сенбесе біз?
Жығыламыз, қайтадан оңшаламыз,
Қиындықпен қасқая белдесеміз.
Шыда, шыда.
Егіліп жасқанбағын,
Сездірмеші, еңсеңді басқанда мұң.
Оңайлықпен түспейді уысыңа,
Қолың жетпес асылың аспандағың.
Бар қуатың, сенемін түгесілмес,
Жібермегей тірлікке үлесіңді еш.
Өжеттікті көрем де әлденемін,
Өмір – күрес,
Арпалыс,
Күйесің бе еш?
Кейи көрме әр түрлі адам деген,
Суымасын сезімің маған деген.
Пана болар жаныма мөлдірлігің,
Ылайлансаң, айнамкөз, табанда өлем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағындым қоңыр белді сағым жапқан

  • 0
  • 1

Сағындым қоңыр белді сағым жапқан,
Гөй-гөйді бозторғайы қабындатқан.
Мас қылып ермен, жусан буынды алса,
Мұңыңды қу медиен қалыңдатқан.

Толық

Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген

  • 0
  • 1

«Жігіт, – деп те айтады, – тасы өрлеген»,
Сөзі шығар
Бұ жұрттың дәсерлеген.
Кермек дәмін татқанмен қу тірліктің,

Толық

Тақымында тағдырдың езулеген

  • 0
  • 0

Тақымында тағдырдың езулеген,
Бара жатыр теңселіп сезім-кемем.
Көздің жасын біреулер сатып тұрды,
Соны көріп кеудеден безуде өлең.

Толық

Қарап көріңіз