Өлең, жыр, ақындар

Жарығым-ай, миыңды миналадым

  • 21.02.2021
  • 0
  • 0
  • 559
Жарығым-ай, миыңды миналадым,
Қыл құрт екен адам деп сыйлағаның.
Сеніп едің, сенімің күл-талқан боп,
Сен жыладың, еріксіз қиналамын.
Қиналамын төзімім сарқылғандай,
Айырықша мен үшін нарқың қандай.
Түсінбестің қолына беріппін-ау,
Өз басымнан бақытым артылғандай.
Әулекілік – опынам, білместігім,
Опық жемей жалғанда күн кешті кім?
Сабақ болар әрине шалыстығым,
Маған қарап сол бақыт күлмес бүгін.
Отқа салдым қолыммен бәрін бақтың,
Емес еді мекені арым дақтың.
Шыдамаспын, қорлыққа шыдамаспын,
Бүгін түні бомбы боп, жарылмақпын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қырық темірдің қылауы

  • 0
  • 1

Қырық темірдің қылауы.
Қырқысқан халық.
Кемпірлер жүр ғой қоярдай жыртыстан қалып.
Шіретті көрсе өңмеңдеп, ержеңдеседі,

Толық

Жалған-ай! Жабықтырдың, жабықтырдың

  • 0
  • 0

Жалған-ай! Жабықтырдың, жабықтырдың,
Қайғыға қара басты қарық қылдың.
Жер басып жүруге де зар болармын,
Құрбанға жіберерсің шылып бір күн.

Толық

Жүрегіңде атқан таңдай гүл-үміт

  • 0
  • 0

Жүрегіңде атқан таңдай гүл-үміт,
Жанарыңнан тұрар бәрі білініп.
Сол бір дәулет: тек мен үшін жаралған,
Кетпесе екен уыз қалпың бүлініп.

Толық

Қарап көріңіз