Өлең, жыр, ақындар

Отыз бірінші көктем

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 798
Жылымық сәттің бейнесін қарашығыма қамайын,
Соңғы қар болып қалықтап, тамшы боп әлде тамайын.
Қанатымен жылдардың тағы келді бір көктем
Бусандырып әлемді, жібітіп жердің самайын.
Алғашқы күні наурыздың, үміт пен арман бүрлейді.
Ақшулан аспан есінеп, жып-жылы желін үрлейді.
Қолымды созсам ғарышқа қиялыма алданып,
«Бақыт деген көкте емес, жер бетінде жүр» дейді.
Ұмытылып азабым, тарқаса ғой өкпе-мұң,
Еріп кетсе қар болып өкінішті өткенім.
Не күтеді алдымда, ештеңе де білмеймін,
Қандай тағдыр сыйлайсың, отыз бірінші көктемім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұң басып кеттi

  • 0
  • 0

Мұң басып кеттi...
Мұнда қыс өттi.
Аппақ қар бүркеп тәнiмдi,
Сыңсыта салған әнiмдi

Толық

Жол неткен бұралаң

  • 0
  • 0

Жол неткен бұралаң,
Жолыға алмадым.
Өзімді күн сайын алдадым
Келер деп,

Толық

Жанарыңнан жаз күтiп ем

  • 0
  • 0

Жанарыңнан жаз күтiп ем,
Күз бе едiң?
Жүрегiме үңiлмедiң, жүзбедiң.
Жылап тұрдым жүзiм шыққа малынып,

Толық

Қарап көріңіз