Өлең, жыр, ақындар

Отыз бірінші көктем

  • 04.03.2021
  • 0
  • 0
  • 875
Жылымық сәттің бейнесін қарашығыма қамайын,
Соңғы қар болып қалықтап, тамшы боп әлде тамайын.
Қанатымен жылдардың тағы келді бір көктем
Бусандырып әлемді, жібітіп жердің самайын.
Алғашқы күні наурыздың, үміт пен арман бүрлейді.
Ақшулан аспан есінеп, жып-жылы желін үрлейді.
Қолымды созсам ғарышқа қиялыма алданып,
«Бақыт деген көкте емес, жер бетінде жүр» дейді.
Ұмытылып азабым, тарқаса ғой өкпе-мұң,
Еріп кетсе қар болып өкінішті өткенім.
Не күтеді алдымда, ештеңе де білмеймін,
Қандай тағдыр сыйлайсың, отыз бірінші көктемім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағдыр бәлкім ендігі сәт

  • 0
  • 0

Тағдыр бәлкім ендігі сәт
Мұңдарымды шаттықпен алмастырар?
Жапырағы жер құшқан тал-теректер
Аппақ жаулық жамылып,

Толық

Бір күдікпен алысып

  • 0
  • 0

Бір күдікпен алысып,
Бір үмітті үзбейміз.
Бірде көктем жанымыз, бірде солғын күздейміз.
Тұнжыраған сәттерде көктен сұрап медетті,

Толық

Талып кетті қанатым

  • 0
  • 0

Талып кетті қанатым.
Төзім кеміп, түгесілді тағатым.
Шыр айналып аппақ дәке іздедім,
Жүрегімнің жарақатын таңатын.

Толық

Қарап көріңіз