Өлең, жыр, ақындар

Желкенді қайық

  • 07.04.2021
  • 0
  • 0
  • 949
Кішкентай ғана шарана,
Жүректей ерні бүлкілдеп.
Табиғат салған жара ма,
"Жан құйған еңбек" үлпілдек.
Әлемді байтақ көзге ілмей,
Қарайды ана қас қақпай.
Қызғанар жанға сездірмей,
Мақтанар және асқақтай.
Базарлы енді, үй қызық,
Мәндірек сезер заманын —
Жер шарын түгел сыйғызып,
Құшағы құйттай ананың!
Көкжиек — сонау, арманы,
Желкені — мынау, нәресте.
Болса да қауіп бар маңы,
Бақыты қола емес пе?
Ал өмір — теңіз толқыны,
Желкенсіз қалай жетерсіз!
Қинама жанды, делқұлы,
Ескекпен шаршап бекер, сіз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Асауға мінші

  • 0
  • 0

Жанымдай сүйдім жылқыны бала кезімнен,
Аялаушы едім көбірек, тіпті, өзімнен.
Күйдіре демін ешқашан зорлай шаппадым,
Болып ем ғашық ерекше ғажап сезіммен.

Толық

Бас ұрады адамдар оңашаға

  • 0
  • 0

Қымбатыңды жыл ұрлап өмір атты,
Тазартады тақырлап тәңіректі.
Тағдыр кейде марқайтып, дараласа,
Кейде сандар ішінде нөлі етті.

Толық

Орынсыз ойлар

  • 0
  • 0

Жаратылған тек бақ үшiн
Бас бар… ол не өңге деген.
Жапырайған тек тақ үшiн
Бiрдеңе бар дөңгеленген…

Толық

Қарап көріңіз