Өлең, жыр, ақындар

Желкенді қайық

  • 07.04.2021
  • 0
  • 0
  • 744
Кішкентай ғана шарана,
Жүректей ерні бүлкілдеп.
Табиғат салған жара ма,
"Жан құйған еңбек" үлпілдек.
Әлемді байтақ көзге ілмей,
Қарайды ана қас қақпай.
Қызғанар жанға сездірмей,
Мақтанар және асқақтай.
Базарлы енді, үй қызық,
Мәндірек сезер заманын —
Жер шарын түгел сыйғызып,
Құшағы құйттай ананың!
Көкжиек — сонау, арманы,
Желкені — мынау, нәресте.
Болса да қауіп бар маңы,
Бақыты қола емес пе?
Ал өмір — теңіз толқыны,
Желкенсіз қалай жетерсіз!
Қинама жанды, делқұлы,
Ескекпен шаршап бекер, сіз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пайда болды бір сұрақ

  • 0
  • 0

Шопыр болдым ел мақтаған атақты,
Шеберi деп өз iсiнiң атапты.
Мәшiн айдап отыз жылды өткiздiм,
Жазда бiр ай тасып бердiм масақты.

Толық

Оңаша сәт

  • 0
  • 0

Сезбей қалам оңаша сәттерiмде
Өзiмдi ой ұрлап ап кеткенiн де.
Қимас шаққа – бал дәурен жеткенiме,
Гүл жинаған алғашқы көктемiме…

Толық

Ана-құдірет

  • 0
  • 0

Құдіреттің белгісіз бір күші ме?
Кіріп-шықпас ғажаптар көп түсіңе.
Ойламаған жерден ылғи шығатын
Табиғаттың таң қаламын ісіне…

Толық

Қарап көріңіз