Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 447
Тау қойнауы.
Мөлдір бұлақ.
Жағасында малшы ауылы.
Іргесінде кіл арғымақ,
Төңкерілген жон, сауыры.
Тотияйын – көкше құрақ,
Көк шалғында мұрын жарған.
Ізі сонар болат тұяқ
Тай, құлынның асыр салған.
Келе ауылға шашырады
Сәйгүліктер төгілме жал.
Жұмыр жонын жасырады
Жасыл шілік көк бұйра тал.
Түн күзеттен қайтты жігіт,
Ақ сойылын қарына іліп,
Жолына көз жүрген тігіп,
Түсірді аттан жары күліп.
Екі иіннен демін алған
Ақ самауыр басты күйге
Бейбіт өмір берекесін
Төккен сынды осы үйге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Молодец, бастық!

  • 0
  • 0

Молодец, бастық!
Сөзінде тұрды, ерледі!
Ұят па? Қой оны, жерледі...
Ашпаған есігі жоқ,

Толық

Жұлдыз қадап қайттым мен

  • 0
  • 0

Көңілі – көл, ойы – теңіз бұл халық,
Жаны – жайлау, жүрегі ән-жыр халық.
Күллі халық үлескенде мереке,
Қойған башқұрт жырлап жүріп құр қалып.

Толық

Жасай бер, аға!

  • 0
  • 0

Жыр мазалап шала ұйқы
Жүргенде дала бағында,
Ерғалидың Хамиты
Атанған жаңа шағыңца.

Толық

Қарап көріңіз