Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 398
Тау қойнауы.
Мөлдір бұлақ.
Жағасында малшы ауылы.
Іргесінде кіл арғымақ,
Төңкерілген жон, сауыры.
Тотияйын – көкше құрақ,
Көк шалғында мұрын жарған.
Ізі сонар болат тұяқ
Тай, құлынның асыр салған.
Келе ауылға шашырады
Сәйгүліктер төгілме жал.
Жұмыр жонын жасырады
Жасыл шілік көк бұйра тал.
Түн күзеттен қайтты жігіт,
Ақ сойылын қарына іліп,
Жолына көз жүрген тігіп,
Түсірді аттан жары күліп.
Екі иіннен демін алған
Ақ самауыр басты күйге
Бейбіт өмір берекесін
Төккен сынды осы үйге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хұрма туралы сөз

  • 0
  • 0

Хұрма ағашын көлеңкелеп отырып,
Ескі наным,
қазір мүлде жоқ ғұрып.
Еске түсіп,

Толық

Құз

  • 0
  • 0

Сұр бұлт суық көк жүзін орап,
Жыл құсы – қонақ жол шеккен алыс,
Жел үрлеп үзіп үкісін тонап,
Мұңайды үнсіз ақ қайың таныс.

Толық

Алдыңа келсе айыптың

  • 0
  • 0

Алдыңа келсе айыптың,
Кешілмес күнә жоғы рас.
Бірақ та еткен оралып,
Жоғалған көңіл табылмас.

Толық

Қарап көріңіз