Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 425
Тау қойнауы.
Мөлдір бұлақ.
Жағасында малшы ауылы.
Іргесінде кіл арғымақ,
Төңкерілген жон, сауыры.
Тотияйын – көкше құрақ,
Көк шалғында мұрын жарған.
Ізі сонар болат тұяқ
Тай, құлынның асыр салған.
Келе ауылға шашырады
Сәйгүліктер төгілме жал.
Жұмыр жонын жасырады
Жасыл шілік көк бұйра тал.
Түн күзеттен қайтты жігіт,
Ақ сойылын қарына іліп,
Жолына көз жүрген тігіп,
Түсірді аттан жары күліп.
Екі иіннен демін алған
Ақ самауыр басты күйге
Бейбіт өмір берекесін
Төккен сынды осы үйге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман

  • 0
  • 0

Отырмын өзім, ойым жүр орғып,
Ұясыз құстай орныға алмай.
Арманнан арман туады өрбіп,
Қиынға қиял жетелеп шалғай.

Толық

Дауыл бол, ұйтқы

  • 0
  • 0

Дауыл бол, ұйтқы,
Нөсер бол, құйыл,
Сел болып жүйткі
тіліңмен

Толық

Борыш

  • 0
  • 0

Ақынмын деме, төгіліп-тасып жатпасаң,
Әншімін деме, есігін аспан қақпасаң.
Жер басып әркім жүреді, бірақ адаммын
Дегейсің, адам қалпыңды биік сақтасаң.

Толық

Қарап көріңіз