Өлең, жыр, ақындар

Жайлауда

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 486
Тау қойнауы.
Мөлдір бұлақ.
Жағасында малшы ауылы.
Іргесінде кіл арғымақ,
Төңкерілген жон, сауыры.
Тотияйын – көкше құрақ,
Көк шалғында мұрын жарған.
Ізі сонар болат тұяқ
Тай, құлынның асыр салған.
Келе ауылға шашырады
Сәйгүліктер төгілме жал.
Жұмыр жонын жасырады
Жасыл шілік көк бұйра тал.
Түн күзеттен қайтты жігіт,
Ақ сойылын қарына іліп,
Жолына көз жүрген тігіп,
Түсірді аттан жары күліп.
Екі иіннен демін алған
Ақ самауыр басты күйге
Бейбіт өмір берекесін
Төккен сынды осы үйге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күліп жүрші

  • 0
  • 0

Қабақ шыта қарай қалсаң, түн екен,
Кейігенің қара бұлтпен бір екен.
Әлде қалай ақ жарыла жүректен
Жымиғаның – бұлттан шыққан күн екен.

Толық

Қайшылықтар

  • 0
  • 0

«Аспаның ашықта досың көп,
Бірі – аға, туыстай бірі – іні.
Көлеңкендей қашар, тосын кеп,
Басынды бұлт алса, бір күні».

Толық

Ақынға

  • 0
  • 0

Жаз сынды жамалыңды көрмес бұрын,
Иіле ұсынып қол бермес бұрын,
Қадірмен құрмет тұтар қонағым боп,
Аттады босағамды сөнбес жырын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар