Өлең, жыр, ақындар

Әзіл-шыным

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 528
Өн бойында жинағыңның
Жана береді екенсің,
Таңданып та, тамсанып та.
Тала береді екенсің.
Өзіңді өзің мысал етіп,
Ала береді екенсің
Бірақ та сол жанамынмен
Қала береді екенсің.
Тез тұтанған тез сөнеді,
Қалмауы да сүлдесі.
Абайлашы, ақын досым,
Сөніп қалып жүрмеші!..
* * *
Емеспін мен ешкімнен артық адам,
Емеспін құр көкірек жарты да адам.
Өмірге өтесем де, алсам да одан,
Ешкімнің несібесін қарпымағам.
Ерекше маңдайым жоқ жарқыраған,
Білемін пендешілік салтын адам...
Қынжылман аз бақытты қимағанға,
Мен көбін тағдырымнан тартып алам.
Еңбекпен таң атқызып, күн батқызам,
Сөзімді халқыма айтам, тыңдатқызам,
Қол соққызып қолпаштау тілемейтін
Жырымды болашаққа бұлдатқызам.
Қазақтың бір қызымын – Тұрсынханмын,
Бұлдымын ауылына жыр сұлтанның.
Жыр өлмесе, мен де өлмен, жыр үстінде
Шапағы алаулаған тұрсын таңның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнім сен

  • 0
  • 0

Талдым бойдан тағат кетті
Табындырдың қалқам өзің,
Жан жүрегімді алау етті
Жаудыраған қара көзің.

Толық

Сөз

  • 0
  • 0

Мәніне бармай, болмашы ғана сөз дейсің.
Сол сөздің ғажап құдірет-күшін сезбейсің.
Сиқырлы сөздің құзырыменен кей-кейде
Жақынмен алыс, жатпенен тіпті өздейсің.

Толық

Не дей алам

  • 0
  • 0

Тыныс – демің көз алдымда,
Ұмытқаным жоқ бір дірілін.
Бақыты үшін қияр едім
Өз жерімнің бір гүлінің.

Толық

Қарап көріңіз