Өлең, жыр, ақындар

Әзіл-шыным

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 587
Өн бойында жинағыңның
Жана береді екенсің,
Таңданып та, тамсанып та.
Тала береді екенсің.
Өзіңді өзің мысал етіп,
Ала береді екенсің
Бірақ та сол жанамынмен
Қала береді екенсің.
Тез тұтанған тез сөнеді,
Қалмауы да сүлдесі.
Абайлашы, ақын досым,
Сөніп қалып жүрмеші!..
* * *
Емеспін мен ешкімнен артық адам,
Емеспін құр көкірек жарты да адам.
Өмірге өтесем де, алсам да одан,
Ешкімнің несібесін қарпымағам.
Ерекше маңдайым жоқ жарқыраған,
Білемін пендешілік салтын адам...
Қынжылман аз бақытты қимағанға,
Мен көбін тағдырымнан тартып алам.
Еңбекпен таң атқызып, күн батқызам,
Сөзімді халқыма айтам, тыңдатқызам,
Қол соққызып қолпаштау тілемейтін
Жырымды болашаққа бұлдатқызам.
Қазақтың бір қызымын – Тұрсынханмын,
Бұлдымын ауылына жыр сұлтанның.
Жыр өлмесе, мен де өлмен, жыр үстінде
Шапағы алаулаған тұрсын таңның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Заман қашанда қытымыр

  • 0
  • 0

Заман қашанда қытымыр
Оның дарқаны болған емес.
Күреспеген, әрекет етпеген жан,
Қандай заман болса да оңған емес.

Толық

Құндыз ішік, бұлғын бөрік

  • 0
  • 0

Құндыз ішік, бұлғын бөрік,
Көз қуантар сәнге серік
Затсың бірақ, бір жаманың —
Бере алмайсың ақыл бөліп.

Толық

Ойлашы

  • 0
  • 0

Сыртын сылап адам жақсы бола ма?
Қараға ақ жамағанмен қона ма?
Дейді ғой жұрт: «Адам көркі шүберек»,
Шүберекпен бар олқылық тола ма?

Толық

Қарап көріңіз