Өлең, жыр, ақындар

Қос терек бар терезеңнiң алдында

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 360
Қос терек бар терезеңнiң алдында,
Соны екеуiмiз деп сен кейде қалдың ба?

Бiлем оны, бiлемiн сол көктемнен,
Күндерiмнен сенi iздеп көп келген.

Бiрi сендей – көз тояр ма көргенде-ей!
Екiншiсi – науша келген дәл мендей.

Сағыныштың судыратып қанатын,
Сыбырласып, сиқырлы әнге салатын.

Тыңдаушы едiм құлақ тосып әрдайым,
Желкенiмдi желпiп ойнап жел-уайым.

Содан берi мұңдас, сырлас менiмен,
Домбыраның iшегiндей керiлген.

Қазiр келiп бiр құдiрет: «Қос өмiр!
Адам болма, басқа боп ту!»– десе бiр,

Сағынышы мың жапырақ – желек боп,
Шығар едiк екi жасыл терек боп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге кенет күрсiндiң?

  • 0
  • 0

Неге кенет күрсiндiң?
(Сен күрсiнсең – қала ма ес!)
Ұшығы ма бiр сырдың,
Айтылмаған маған еш.

Толық

Арзан күлкі мен үшін қалды ескіріп

  • 0
  • 0

Арзан күлкі мен үшін қалды ескіріп,
Ол сүймесе – көңілім көрмес тынып.
Отқа ойланбай түсемін айтпасаң да,
Айналайын махаббат – жанкештілік.

Толық

Не десе жұрт, о десін, айқын маған

  • 0
  • 0

Не десе жұрт, о десін, айқын маған:
Жердің сырын толықсып Ай тыңдаған:
Сен де, сәулем, тыңдашы, бір сырым бар
Бұрын-соңды өзіңе айтылмаған!

Толық

Қарап көріңіз