Өлең, жыр, ақындар

Жексұрын болдым

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 487
Жексұрын болдым,
Жұмысқа тұрақтамадым,
Бұзып шыға алмастан сұрақ қамалын.
«Азғын әке» атағын арқалап алып,
Төмендеп жүзім,
Солқылдап жылап барамын.
Маған деген қуаныш – жабылып есік,
Кеудемдегі алаулы жалыным өшіп.
Дәл жүректің тұсынан қадалды шаншу
Өкпек желі тағдырдың қағынып есіп.
Жүрген жері, бұрынғы төбелес, ілік,
Сөйлей алмас дұшпаным төбеге шығып,
Қайда барсам қарсы алды Қорқыттың көрі,
Уықтарым үзіліп, кереге сынып.
Барады көкте тырналар – мөлиіп тізбек,
Көктемім өшті тым ерте көк иық күз кеп.
Ғайып ерен –
Қырық шілтен қолдай гөр өзің,
Бәрін де тастап кетейін Жерұйықты іздеп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағынып сені өлетін болдым

  • 0
  • 0

Сағынып сені өлетін болдым,
Түсімде жиі көретін болдым.
Кездессең маған кетесің тайқып
Сонда да саған сенетін болдым.

Толық

Қыңсыладың қиналып, арсылдамай

  • 0
  • 0

Қыңсыладың қиналып, арсылдамай,
Екеумізді кім сірә, керек етсін?
Жаралғаннан болып ең арсыз малай,
Зарлағанда құдайға не демексің?

Толық

Жынды қылған бұл өлең

  • 0
  • 0

Жынды қылған бұл өлең
Төгіліп кетсе қайтеді.
Кеуде тұсым қақырап
Сөгіліп кетсе қайтеді.

Толық

Қарап көріңіз