Өлең, жыр, ақындар

Генерал Жеңісбай Сұлтановқа

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 461
Ар алдында адалмын ба өзі мен,
Қарайыншы сырт адамның көзімен.
Талай нәрсе сіңіп еді санаға
Көпті көрген генералдың сөзінен.
Сендіп адамдар маған дағы ақын деп,
Пенде емес, ғарыш жаққа жақын деп,
Қол босатпас тіршіліктің арқауын
Күйкілікпен үзетұғын пақыр көп.
Алдағандай болып жүрмін, не етемін,
Алаңғасар ақын болған не теңім!
Кейде-кейде асқақтап-ақ жүргенмен,
Бөксемді де жаба алмайды етегім.
Генералдай адал жанды көрмегем,
Адалдықпен аман тұр ғой жер деген.
Менмін деген кейбір шенеуніктердің,
Ұшып кетіп жатыр сөзі желменен.
Ата көрген оқ жонады деген бар,
Жазар болсаң, генералдай тереңді ал.
Желкемдегі шайтан кері тартқанмен,
Кеудемде бір бағынбайтын өлең бар.
Генералым, алдағандай болдым-ау,
Алдымызда жатқан қысқа жол мынау.
Өзіңіздей ағалардың сенімін
Ақтай алмай жүргенім де қорлық-ау.
Ар алдында адалмын ба өзі мен,
Талай жаннан сөз түсінбес безіп ем.
Айналамды риза етіп, өмірге
Қарайыншы имандылар көзімен.

30. 08. 2008 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаз-қаз балам, қаз балам

  • 0
  • 0

Қаз-қаз балам, қаз балам,
Қадам бассаң мәз болам,
Бақытты жан өзіңсің
Сенен ешкім озбаған.

Толық

Жынды қылған бұл өлең

  • 0
  • 0

Жынды қылған бұл өлең
Төгіліп кетсе қайтеді.
Кеуде тұсым қақырап
Сөгіліп кетсе қайтеді.

Толық

Тұншығып ойға сенделемін де

  • 0
  • 0

Тұншығып ойға сенделемін де,
Жалықтық әбден мен де, өлеңім де.
Көктемнің нұры жауратты мені,
Апыр-ай, шыннан келмегенің бе?

Толық

Қарап көріңіз