Өлең, жыр, ақындар

Ашыл, тұман?

  • 19.04.2021
  • 0
  • 0
  • 568
Ашыл, тұман?
Құшағыңды жай, ғалам,
Аптабыңа қайнап-қайнап сарқылғам,
Өмірім бар өзіне-өзі алданған,
Дау мен жауым бар қалмайтын артымнан.
Дау боп кеткен азды-көпті даңқым бар.

Басыл, тұман!
Аласұрған, ақырған,
Маған біткен қайғымдайсың,
Тартынбан,
Жан-жағымнан таласа үріп, атылған,
Көре алмайтын сансыз жауды көп иттей,
Ешкімімнің жоқтығына қарамай,
Шабуылға шақырып ап, ал,сосын,
Қан-қан болып көк иттей боп таланып,
Жалғыз қалып аһ ұрғам.

Басыл енді,
Дауыл менің не теңім!
Осы алғаным жетеді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

У ішуден қорықпайтын түгесіп,

  • 0
  • 0

У ішуден қорықпайтын түгесіп,
Жүрегіме үңілуден қорқамын:
Мұзды таудай қатып-семген сіресіп,
Мұздай мұңның құшқым келмей қаһарын.

Толық

Қолымнан енді келмейді

  • 0
  • 0

Қолымнан енді келмейді:
Ұлтымды сүю ... от болу...
Ұлтыңды сүю- жоқ болу;
Жарқырап тұрып – тот болу;

Толық

«Жарыл!» - дейсің

  • 0
  • 0

«Жарыл!» - дейсің
«Арыл!» - дейсің күнәңнан,
Күдігімнен,
Күйігімнен,

Толық

Қарап көріңіз