Өлең, жыр, ақындар

Сен-жартассың

  • 19.04.2021
  • 0
  • 0
  • 330
Сен-жартассың,
Жібімейтін өлгенше,
Мен-нар жаспын,
Ар көретін көнгенді,
Тас боратқан тірлігіме көнгенше,
Қаратас боп жаралғаным жөн еді.

Дауыл мен сел
Сені мұнша қажытып,
Ағал-жағал қажаған,
Жауым мен жел,
Мені мұнша азытып,
Ызғар атқан пейілімен қарсы алған.

Қасқаюдан жалықпадың сен-дағы,
Илігуге икемім жоқ менің де,
Күңіреніп келерсің деп көл қалды,
Сен де мендей жалғызсың ба еліңде?

Жаурағанда ық болмаған тасаңды,
Тастап барам, аз-маз шерім тарқатып,
Мен де осылай жүрем дейсің қашанғы,
Запыран құсып, залал ішіп, жол қатып.

Ал, аман бол!
Қара жартас, жарқыным,
Тақпа маған,тақсыреттен басқа айып.
Куәсіндей менің қайтпас қалпымның,
Сен тұра бер!
Мәңгі осылай қасқайып!

2003 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыл жапырақ

  • 0
  • 0

Жасыл жапырақ,
Сырласпаппыз біз көптен,
Қоғам мынау қалды адасып ізеттен,
Адам қалмай, сене алатын бір сәт те,

Толық

Кеш жаралы… Кеш налалы… Ой басқан

  • 0
  • 0

Кеш жаралы… Кеш налалы… Ой басқан,
Ішкен сайын итішкірге тоймас жан,
Ана жақтан естіледі масаң үн,
Менің ауыр тақсіретімді тойласқан.

Толық

Жер бетінен қанша арманды өшірдің?

  • 0
  • 0

Жер бетінен қанша арманды өшірдің?
Қанша адамды көрместей ғып өш қылдың?
Біз солайша өмір сүрдік арбасып,
Ешкім бірақ айта алмады шешімін...

Толық

Қарап көріңіз