Өлең, жыр, ақындар

Сен-жартассың

  • 19.04.2021
  • 0
  • 0
  • 323
Сен-жартассың,
Жібімейтін өлгенше,
Мен-нар жаспын,
Ар көретін көнгенді,
Тас боратқан тірлігіме көнгенше,
Қаратас боп жаралғаным жөн еді.

Дауыл мен сел
Сені мұнша қажытып,
Ағал-жағал қажаған,
Жауым мен жел,
Мені мұнша азытып,
Ызғар атқан пейілімен қарсы алған.

Қасқаюдан жалықпадың сен-дағы,
Илігуге икемім жоқ менің де,
Күңіреніп келерсің деп көл қалды,
Сен де мендей жалғызсың ба еліңде?

Жаурағанда ық болмаған тасаңды,
Тастап барам, аз-маз шерім тарқатып,
Мен де осылай жүрем дейсің қашанғы,
Запыран құсып, залал ішіп, жол қатып.

Ал, аман бол!
Қара жартас, жарқыным,
Тақпа маған,тақсыреттен басқа айып.
Куәсіндей менің қайтпас қалпымның,
Сен тұра бер!
Мәңгі осылай қасқайып!

2003 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертең жұма!

  • 0
  • 0

Ертең жұма!
Бет алар күн мешітке,
Алла нұрын төгеді деп бізге де,
Дәл осы күн енем жұмақ – бесікке,

Толық

У ішуден қорықпайтын түгесіп,

  • 0
  • 0

У ішуден қорықпайтын түгесіп,
Жүрегіме үңілуден қорқамын:
Мұзды таудай қатып-семген сіресіп,
Мұздай мұңның құшқым келмей қаһарын.

Толық

«Жарыл!» - дейсің

  • 0
  • 0

«Жарыл!» - дейсің
«Арыл!» - дейсің күнәңнан,
Күдігімнен,
Күйігімнен,

Толық

Қарап көріңіз