Өлең, жыр, ақындар

Жер жаннаты

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 429
Уыз берген оған, саған, маған да,
Туған жердей жер жаннатын табам ба;
Өмірді – ана, бақытты – еңбек, туған жер, –
Махаббат пен арман сыйлар адамға!
Сәулетіндей салтанатты сарайдың,
Менің де бар Көкше деген арайлым.
Сондықтан мен мынау заңғар әлемге, –
Оқжетпестің биігінен қараймын.
Жанарында жаңа арманның жалқыны,
Жайсаң тірлік жасап жатқан халқы ұлы;
Жасампаздық табиғатын білем мен,
Ер Көкшемнің еңбекші елі арқылы.
Нұр жайлаған, гүл жайнаған паң қыры,
Жасыл бақтан жұпар исі аңқыды:
Әсемдігін бағалаймын әлемнің,
Бурабайдың сұлулығы арқылы.
Төрінде – қу, көгінде – қаз қаңқылы,
Маржан шашып ерке айдыны шалқыды:
Сырын ұғам дүниедегі пәктіктің,
Айнакөлдің мөлдірлігі арқылы.
Сексен көлім ағытып сыр тиегін,
Бергеніне шүкірлік қып иенің;
Көкшемді мен жақсы көру арқылы,
Ұлан-ғайыр туған елді сүйемін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңсау

  • 0
  • 0

Сенсің маған сыралғы жан, сыйлы адам,
Сенің анау жанарыңды жақұттай,
Өзге түгіл өзіме де қимағам,
Сол ғой мені қинаған.

Толық

Сыршыл болып барамыз

  • 0
  • 0

Күннен күнге жақын тартып арамыз,
Түннен түнге сыршыл болып барамыз;
Мені сонша табындырып тастаған,
Шыныменен сенбісің, ей, қара қыз!

Толық

Көгілдір әлем

  • 0
  • 0

Өңірің өңшең өрім гүл,
Көлдерің – күміс, көгің – нұр;
Көргенде сені көңіл дүр,
Көгілдір, Көкшем, көгілдір.

Толық

Қарап көріңіз