Өлең, жыр, ақындар

Жер жаннаты

  • 20.04.2021
  • 0
  • 0
  • 392
Уыз берген оған, саған, маған да,
Туған жердей жер жаннатын табам ба;
Өмірді – ана, бақытты – еңбек, туған жер, –
Махаббат пен арман сыйлар адамға!
Сәулетіндей салтанатты сарайдың,
Менің де бар Көкше деген арайлым.
Сондықтан мен мынау заңғар әлемге, –
Оқжетпестің биігінен қараймын.
Жанарында жаңа арманның жалқыны,
Жайсаң тірлік жасап жатқан халқы ұлы;
Жасампаздық табиғатын білем мен,
Ер Көкшемнің еңбекші елі арқылы.
Нұр жайлаған, гүл жайнаған паң қыры,
Жасыл бақтан жұпар исі аңқыды:
Әсемдігін бағалаймын әлемнің,
Бурабайдың сұлулығы арқылы.
Төрінде – қу, көгінде – қаз қаңқылы,
Маржан шашып ерке айдыны шалқыды:
Сырын ұғам дүниедегі пәктіктің,
Айнакөлдің мөлдірлігі арқылы.
Сексен көлім ағытып сыр тиегін,
Бергеніне шүкірлік қып иенің;
Көкшемді мен жақсы көру арқылы,
Ұлан-ғайыр туған елді сүйемін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңсау

  • 0
  • 0

Сенсің маған сыралғы жан, сыйлы адам,
Сенің анау жанарыңды жақұттай,
Өзге түгіл өзіме де қимағам,
Сол ғой мені қинаған.

Толық

Сұлулық

  • 0
  • 0

Қарашы анау қайсар мінез құздарға,
Қабақ шытпас қаншама аптап, ызғарға.
Көкше деген нар жігіт қой, нар жігіт,
Нар жігітке наз артпайтын қыз бар ма?!

Толық

О, өлең! Көкейімде сен менің көп түнедің

  • 0
  • 0

О, өлең! Көкейімде сен менің көп түнедің,
Көңілімнен көгершін боп түледің.
Мен өзіңді самғаған ел көгінде, –
Махаббатымның кептері деп білемін.

Толық

Қарап көріңіз