Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз шал

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2045
«Құдай маған бермеді, - деп, - бір бала»,
Отырды ол кеуде толы мұң-нала.
Ұзақ күнгі алданышы домбыра,
Ұзақ түнгі алданышы жыр ғана.
Келіп-кетіп жатқан үйге дүрмек көп,
Кісі келсе, көкірегінде гүл көктеп.
Ол қонағын құдайындай сыйлайды,
Жұрт та оны жүреді ылғи құрметтеп.
Сәйгүлікті керілдіріп кермеде,
Жоқ шығар-ау қызық та ол көрмеген.
Сүйіп алған қосағы еді кемпірі,
Оны осы көктем шыға жерлеген.
Арман! Арман! Шыңсың ғой сен басы бұлт,
Сені қуды ол жазын қысқа асырып.
Енді, міне, үнсіз ғана налиды,
Бар қайғысын бөтен көзден жасырып.
Ағыл-тегіл ақтарылып төкпе күй,
Биіктерге шырқап жатыр өктем үн.
Қайсарлықты сездіреді жалғыз шал,
Төзімділік танытады шеттегі үй.
Басы сыйлы бір адам ол бұл маңда,
Бар шаруасын көрші-қолаң жүр қамдап.
Жалғыз дейміз, адам жалғыз болмайды,
Елі-жұрты аман-есен тұрғанда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қатарымнан қалмаспын

  • 0
  • 0

Абай айтқан - қартайғанда мол қайғың,
Мен де өзімше толғанамын, толғаймын.
Сұңқар болып саңқылдауға шамам жоқ,
Үнім баяу, шырылындай торғайдың.

Толық

Түсіме еніп...

  • 0
  • 0

Депті әкем аттанарда: «Тыңда, балам,
Сұрапыл соғыс атты сынға барам.
Қош-сау бол, көріскенше қайта айналып,
Тел қозым, талбесікте іңгәлаған...»

Толық

Тыныштықты тілеймін

  • 0
  • 0

Көңілдің осы емес пе тасығаны,
Бақыттан айналып тұр басым әлі.
Жұмыстан шаршап келсем, балдырғаным,
Мойныма «әкелеп» кеп асылады.

Толық

Қарап көріңіз