Өлең, жыр, ақындар

Сыршыл болып барамыз

  • 23.04.2021
  • 0
  • 0
  • 645
Күннен күнге жақын тартып арамыз,
Түннен түнге сыршыл болып барамыз;
Мені сонша табындырып тастаған,
Шыныменен сенбісің, ей, қара қыз!
Өзіңді ойлап өткеремін таңды ұзақ,
Біздің көш те бара жатыр алды ұзап;
Бағымбысың, сорымбысың, әйтеуір,
Маңдайыма біткен менің, жалғыз-ақ!
Сен болсаң сен, сеніп ғайбат-өсекке,
Әлі маған артып жүрсің бос өкпе;
Ортамызға от салады ондайлар,
Сенбе оларға, сұрқия деп есепте.
Шын ғашықты қосылмас деп сен іштен,
Және ойлама, ол өтірік, келіспен;
Сені сүйген шын махаббат – ол ма ол,
Мына менің жүрегімде, періштем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңде алғаш

  • 0
  • 0

Кербез Көкшем, келбетіңе теңбе-тең,
Келетұғын керім өңір кемде-кем;
Болса да, – деп, – жиһан жалпақ, кең мекен,
Асыл айтқан, Қасым айтқан, мен бе екен?!

Толық

Жер жаннаты

  • 0
  • 0

Уыз берген оған, саған, маған да,
Туған жердей жер жаннатын табам ба;
Өмірді – ана, бақытты – еңбек, туған жер, –
Махаббат пен арман сыйлар адамға!

Толық

О, өлең! Көкейімде сен менің көп түнедің

  • 0
  • 0

О, өлең! Көкейімде сен менің көп түнедің,
Көңілімнен көгершін боп түледің.
Мен өзіңді самғаған ел көгінде, –
Махаббатымның кептері деп білемін.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер