Өлең, жыр, ақындар

Сыршыл болып барамыз

  • 23.04.2021
  • 0
  • 0
  • 622
Күннен күнге жақын тартып арамыз,
Түннен түнге сыршыл болып барамыз;
Мені сонша табындырып тастаған,
Шыныменен сенбісің, ей, қара қыз!
Өзіңді ойлап өткеремін таңды ұзақ,
Біздің көш те бара жатыр алды ұзап;
Бағымбысың, сорымбысың, әйтеуір,
Маңдайыма біткен менің, жалғыз-ақ!
Сен болсаң сен, сеніп ғайбат-өсекке,
Әлі маған артып жүрсің бос өкпе;
Ортамызға от салады ондайлар,
Сенбе оларға, сұрқия деп есепте.
Шын ғашықты қосылмас деп сен іштен,
Және ойлама, ол өтірік, келіспен;
Сені сүйген шын махаббат – ол ма ол,
Мына менің жүрегімде, періштем!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем

  • 0
  • 0

Шабытпен шүлпілдеткен көп кемерін,
Күндер-ай, тебіренген көктеменің.
Жасаулы қыздай жайнап көз тартады,
Ақ қайың, ару тал мен көк терегің.

Толық

Бейтаныс құрбыға

  • 0
  • 0

Беу, менің бұлқынған бұл кезім қандай:
Сен бір сәт қарағанда сезімді арбай,
Дариға-ай, тағат бітіп, төзім қалмай,
Әлдебір айтылмаған сөзім бардай,

Толық

Сол түнде

  • 0
  • 0

Жандырған жүрегімді өртіңменен,
Түстім сан тебіреніске сол түнде мен.
Алтын ай сәуле шашқан жасыл бақта,
Көрдім мен жанарыңды мөлтілдеген.

Толық

Қарап көріңіз