Өлең, жыр, ақындар

Бірінші желдірме

  • 22.11.2015
  • 0
  • 0
  • 10792
Ал, алқа, келді кезің жайнайтұғын,
Бұлбұлдай бақшадағы сайрайтұғын,
Өнердің қиясына шыққан сайын,
Болаттай тастан табан таймайтұғын.

Жөнелдім желдірмемен желдей есіп,
Қырандай аспандағы талмайтұғын!
Тізейін өлеңімді меруерттей;
Есінен жұртшылықтың қалмайтұғын.

Дабылы дауылпаздай шарықтаған,
Екпіні самолеттей заулайтұғын.
Талапты жастарымыз үйреніп ал,
Ән еді желдірме атты самғайтұғын.

Құлаштап өлеңіммен шарықтаймын,
Қарыштап шапқан сайын жалықпаймын
Гүлденген күннен-күнге Отанымның,
Өскенін айтқан сайын анықтаймын.

Шаттықтың желдірмесі, міне, қандай,
Құйылған үсті-үстіне үні талмай.
Талапты өнерпазы заманымның
Тасқыны өрге жүзген дәл осылай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанат талды

  • 0
  • 0

Ән сұлу күндей күліп сорғалаған,
Бұлбұлдай сайрап жүріп қорғалаған,
Жымиып күле қарап айлы аспанға,
Сызылтып тоқсан түрлі жорғалаған.

Толық

Назқоңыр

  • 0
  • 0

Ай қабақ, алтын кірпік, қызыл ерін,
Кел десең неге аяйын аттын терін,
Сары ағаш сазға біткен секілденіп,
Қай жерде отыр екен бұраң белім.

Толық

Бесінші желдірме

  • 0
  • 0

Қарағанды - үшінші алып көмірлі
Гүлдендіріп нұрға малып өмірді,
Тілегі бір, жүрегі бір миллион күш,
Кен шығарып, жем шығарып - ұлы іске берілді.

Толық

Қарап көріңіз