...Осы ма хордың қызын құшқандағым

...Осы ма хордың қызын құшқандағым,
табалап күлген шығар дұшпандарым,
ақынның елес қуған түсі ме бұл,
ісі ме Құдіреті Күшті Алланың?!
Тағдырдың тәлкегіне кезіккендей
кім ұғар мұндай халді өзі үптелмей,
ұшырап удай ащы мазағына,
дәл мендей азабына төзіп көрмей!
Тілім жоқ қыран қанат құспын деуге,
топ етіп түстім жерге, ұштым желге,
аңғармай талай қазақ татып көрген
қайғының қара суын іштім мен де.
Қайғының тағы ішер ем қара суын,
алармын кімнен бірақ жан ашуын?
Сандалтып,
кең далаға сыйғызбаған
тәңірмен жөн бола ма таласуым?!
Бөлісіп бет күйдірер отымды елмен,
не шығар өкінгеннен, зекіргеннен,
әп-сәтте сырт айналып шыға келді
қу тірлік — кеше ғана бетін берген.
Осы ма көкке самғап ұшқандағым,
қызығып, хордың қызын құшқандағым,
күледі-ау есалаңдар...
не шарам бар
ісіне Құдіреті Күшті Алланың!

---