Өлең, жыр, ақындар

Жазар кезде өлеңдi

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 175
Жазар кезде өлеңдi
тылсым жұмбақ күш кернейдi денемдi.
Бар айналам толып кетер жарқылға.
Дәл сол сәтте секiрсем
көк теңiзге мен егер
айналар ем ақ жал алып толқынға.
Өз-өзiмнен қайралып,
от боп жанам отыра алмай жайланып.
Дәл сол сәтте соқтығыссам бұлтпен
кетер едiм найзағайға айналып.
Дәл сол сәтте жүре аламын жолдарсыз.
Желге айналса сол күшiм
алау-алау болып бiр
ормандармен алысар ем армансыз...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қатал сұрақтар

  • 0
  • 0

Көре-көре, апыр-ай, талды ойым да
Мұңы бар ғой өткеннiң өн бойымда...
Мекен етiп жатыр ғой төбелердi
Зираттар мен қорымдар жол бойында.

Толық

Мың тоғыз жүз отыз екі

  • 0
  • 0

Дүниеден, тiршiлiктен түңiлген
аштық әбден дiңкелеткен, бүгiлген –
көрем ылғи, көрем ылғи, көремiн
сол бiр сұмдық қасiреттiң жылын мен.

Толық

Астамға

  • 0
  • 0

Жұрт жемегендi жеп,
Жұрт iшпегендi iшкендей;
Аллатағаланың
Кiндiгiнен

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар