Өлең, жыр, ақындар

Мұқаметжан Қаратаев рухына

  • 01.06.2021
  • 0
  • 0
  • 638
Асып-тасып, ақтарыла кемерден
Қызынғанын көре қойған жоқ ем мен.
Анық басып, ақырындап жүріп-ақ,
Жоғарырақ тұрушы еді көп елден.
Иығы асып нелер пысық, "мықтыңнан",
Бейбастықты беделімен ықтырған.
Бала жастан өзін елге әйгілеп,
Кім екенін сөзімен де ұқтырған.
Өзі де өткір, сөзі де өткір алдаспан,
Шыңға қарай өрмеледі талмастан.
Шәу-шәу етіп қала берді көп күшік
Баяғыдан балағына жармасқан.
Ұрпағына аты өнеге, хаты үлгі,
Өзі — мәңгі! Сөзі қалды татымды.
Мұқаң менің көз алдымда тұрады
Алыптардың тұяғындай ақырғы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Марқасқа

  • 0
  • 0

Қызғалдақтай көктемде гүлдеп берген,
Су төгілмес жорғадай жүрдек келген,
Қай ақын бар бақ, талант түгел дарып,
Қалам алған шақтан-ақ құрмет көрген?!

Толық

Қаныш аға

  • 0
  • 0

Ақыл-ойдан жүк тиеп теңіздейін телегей
Желді күні желкенсіз жеке жүзген кемедей,
Менменсінген Мәскеуді, Парижді де такаппар
Таң қалдырған кім еді,

Толық

Бексұлтан Нұржеке баласына

  • 0
  • 0

Тоқтықта да сыналған, аштықта да,
достыққа да тұра алған, қастыққа да, –
Алпысың да жүр оған беттей алмай,
тал бойыңа жарасып жастық қана!

Толық

Қарап көріңіз