Өлең, жыр, ақындар

Мұқаметжан Қаратаев рухына

  • 01.06.2021
  • 0
  • 0
  • 625
Асып-тасып, ақтарыла кемерден
Қызынғанын көре қойған жоқ ем мен.
Анық басып, ақырындап жүріп-ақ,
Жоғарырақ тұрушы еді көп елден.
Иығы асып нелер пысық, "мықтыңнан",
Бейбастықты беделімен ықтырған.
Бала жастан өзін елге әйгілеп,
Кім екенін сөзімен де ұқтырған.
Өзі де өткір, сөзі де өткір алдаспан,
Шыңға қарай өрмеледі талмастан.
Шәу-шәу етіп қала берді көп күшік
Баяғыдан балағына жармасқан.
Ұрпағына аты өнеге, хаты үлгі,
Өзі — мәңгі! Сөзі қалды татымды.
Мұқаң менің көз алдымда тұрады
Алыптардың тұяғындай ақырғы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өліп-өшіп

  • 0
  • 0

Өліп-өшіп,
өзі кеп шешіндірді,
шешіндірді,
мен жаққа төсін бұрды,

Толық

Тіріліп күндіз

  • 0
  • 0

Тіріліп күндіз,
түнде — өлем,
төңіректің бәрі айла,—
ит қалды ма үрмеген,

Толық

Зауқым жоқ күлуге де, жылауға да

  • 0
  • 0

Зауқым жоқ күлуге де, жылауға да,
барады-ау қылқындырып мынау қала,
Желдетіп, жаңбырлатып келді күз де,
қалғаны енді бізге шыдау ғана!

Толық

Қарап көріңіз