Өлең, жыр, ақындар

Мұқаметжан Қаратаев рухына

  • 01.06.2021
  • 0
  • 0
  • 436
Асып-тасып, ақтарыла кемерден
Қызынғанын көре қойған жоқ ем мен.
Анық басып, ақырындап жүріп-ақ,
Жоғарырақ тұрушы еді көп елден.
Иығы асып нелер пысық, "мықтыңнан",
Бейбастықты беделімен ықтырған.
Бала жастан өзін елге әйгілеп,
Кім екенін сөзімен де ұқтырған.
Өзі де өткір, сөзі де өткір алдаспан,
Шыңға қарай өрмеледі талмастан.
Шәу-шәу етіп қала берді көп күшік
Баяғыдан балағына жармасқан.
Ұрпағына аты өнеге, хаты үлгі,
Өзі — мәңгі! Сөзі қалды татымды.
Мұқаң менің көз алдымда тұрады
Алыптардың тұяғындай ақырғы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шың

  • 0
  • 0

Алдымызда асусыз бір шың бары,
бір шың бары белгілі,
білсін бәрі,—
жетем деумен,

Толық

Қызыл іңір арасында

  • 0
  • 0

Қызыл іңір арасында,
не түнде,
Есіңе алып өксіме де өкінбе.
«О шіркін де

Толық

Жақсылық туралы жыр

  • 0
  • 0

Елу деген,
Жақсылық-ау, елу деген не деп ең,
айналаңа қарау шығар енді шыққан төбеден, —
Елу деген — арғымақ жас ауыздықпен алысқан,

Толық

Қарап көріңіз