Өлең, жыр, ақындар

Мiнезiң сенiң жаз-жайраң

  • 27.06.2021
  • 0
  • 0
  • 563
Мiнезiң сенiң жаз-жайраң,
Жұмақтан жұпар жұтқандай.
Жапырақ-жаным мəз-мəйрам,
Шомылып шыққа шыққандай!
Шадыман шақпен тым аңғал
Ақ қардай таза бейiлсiң.
Еңсенi басқан тұмандар
Ертерек бiзден сейiлсiн.
Қасiрет, қайғы барын да
Ұмыту бiзге жөн бе екен?
Арқалап мұның бəрiн де
Асқардан асып жол кетер...
Ал қазiр, жаным, бiздерге
Ерте де шығар мұны ойлау.
Жайдары, жарқын жүздерге
Жақсысы – əсте мұңаймау.
Қапассыз, торсыз, қамалсыз
Күндердi күнге жалғаумен
Қайғысыз, қамсыз, алаңсыз
Өтсiн де бiздiң бал дəурен!
Ақ қарды,
Анау бақтарды
Арала, ойна, күл, еркем.
Аңыздай албырт шақтарды
Аңсаймыз да ғой күнi ертең...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Серік Тұрғынбековке

  • 0
  • 0

Бізден көшіп кеткен бе бұрын айлар,
Қыз-қырқынмен күн қайда күліп-ойнар?
Шымырлайды кеудеңде жылы қайнар,
Тұнжырайды көзінде тұнық ойлар.

Толық

Ақырзаман

  • 0
  • 0

«Аяғы дүниенің ырың-жырың…»
Бұл өзі айтқан сөзі бұрынғының.
Ай, Күнді қоса жұтқан айдаһардай
Аспанның көрмеймісің бұлыңғырын?

Толық

Махаббат ескiре ме, ескiре ме?

  • 0
  • 0

Махаббат ескiре ме, ескiре ме?
Ерсiлеу мұның өзi естiле ме?
Iшiнде емге татыр бiр есер жоқ
Апырай, жұрттың бəрi естi неге?

Толық

Қарап көріңіз