Жүрегім...

Дей жүріп қыз-қырқынға: «жаным, жаным...»
Қайткенің қапылыста қабынғаның?
Жазбаушы ең жайшылықта жүрісіңнен,
Апырай, жаңылғаның нағылғаның?
Жалғызым жалғандағы,
Жазғаным-ау,
Қайдағы-жайдағыны қозғадың-ау...
Тау шөгіп,
Көл көшсе де таусылмайтын
Тірліктің тауқыметі аз ба мынау?
Сен де бір жауға жалғыз шапқан ерсің!
Жарылсаң – қара жерді қақ бөлерсің!
Өмірі ақындардың – мəңгі майдан,
Көңілі ақындардың – ақ көгершін.
Көрініп,
Көзге ұрынып тұрмағасын,
Тордағы Тоты құсқа кім қарасын...
Қаймана бір ақынның тағдыры үшін
Қайтесің, хан боласың, құл боласың...
Жеткенше жер түбіне жыр-керуенім
Сыр берме!
Сөгілмесін іргем менің.
Пенде емес,
Жарылқаушы Алла берген
Өзіңсің басыбайлы жүлдем менің!!!

---