Өлең, жыр, ақындар

Ностальгия

  • 21.07.2021
  • 0
  • 0
  • 1195
Бірден-бірге азайып отты өлеңім,
Көз мұңымен қарайды көпке көңілім.
Өткені ме шынымен жазғы наздың,
Өткені ме шынымен көктемемнің?
Бірте-бірте барамын салқынданып,
Бар қызуым біткен бе балқып, жанып...
Əншейінде ойнайтын жалтыл қағып
Түсіме де кірмейді алтын балық.
Жылауық та емес-тін жырым бұлай,
Шіркін, сылқым көктемнің шырын күні-ай!..
Жұртқа жымын білдірмес жырындыдай
Адасқақ та емеспін бұрынғыдай.
Бірден-бірге барады күйім келмей,
Шоң желкеме шөмеле үйілгендей.
Қайда кеткен гүлдерім қызыл-жасыл?
Қайда кеткен күндерім құйын-желдей?
Серілігім азайып, сергелдеңім,
Өлең болып барады енді ермегім.
Енжар тартқан еңсемді, беу, дүние-ай,
Ерінімен еркенің емдер ме едім...
Өңешінен өте алмай өткелеңнің
Көз мұңымен қарайды көпке көңілім.
Шыныменен жеткені-ау қоңыр күздің,
Шыныменен өткені-ау көктемемнің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аттан түскен мырзадай

  • 0
  • 0

Аттан түскен мырзадай,
Құздан түскен құлжадай,
Құзырына Құдайдың
Құлдық ұрған қу жан-ай!..

Толық

Жалғыздық

  • 0
  • 0

«Қазақтың жігітінен дос таба алмай...»
Ажалын торға түсіп, тосқан аңдай,
Қарайды екі көзім қарайғанға
У қосқан шарап толы тостағандай.

Толық

Кiрпiгiңе жас қондырмайын

  • 0
  • 0

Кiрпiгiңе жас қондырмайын,
Жанарыңды жасқандырмайын.
Жанымда жүршi жарығым менiң,
Шапағын тауға шашқан нұрдайын!

Толық

Қарап көріңіз