Сағыныш
- 0
- 0
Сағым қалқып, самал ескен,
Сар даланы ала көшкен
Сəмбiталдай сəнiң қайда
Желмен шашын тарап өскен?
Күрсіндірді мына күз
Күрсіндірді мына күз,Желек көркін жел үптеп.
Желпілдейді құла дүз
Желмаяға еліктеп.
Елжіреп те елбіреп
Тұратұғын далам-ай...
Селеу басы селдіреп
Қалыпты ғой, обал-ай...
Жаның құлай жығылып
Сыбызғыға, сырнайға,
Жусан исін құнығып
Жұтатұғын күн қайда?
Жез қанаты желпілдек
Жер құшқан ба көбелек?..
Неге сонша еңкілдеп
Жүгіреді ебелек?
Мынау ызғар, мына сыз
Өпті дей ме бетімнен, –
Жан-жағына күнəсіз
Жаутаңдайды жетім көл.
Ойыны ма, шыны ма –
Бұлт қабағын шытынды,
Əкесінің ұлына
Ұрысқаны сықылды.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Біздің ауыл оттары
- 0
- 0
Күн бұлттанса – тартады дала сұрғылт.
Ашылса деп қабағы аласұрдық.
Басылса деп күтумен күзгі жауын,
Арғы бетке Күнді де əрі асырдық.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі