Мен Тазы бола алмадым жылмаңдаған

Мен Тазы бола алмадым жылмаңдаған,
Жылдарға жете алмадым жылдамдаған.
Соңынан қу түлкінің қуамын деп
Несіне құла дүзде құрбан болам?
Бүгінде Тазы қайда?
Түлкі қайда?
Заманның,
Адамның да құлқы майда.
Қашқанды, қуғанды да құтқармайтын
Тазыңыз жел қанатты жылқыдай ма?
Жылқысыз бұл қазаққа ұйқы қайда,
Өңгесі – өнбес қиял, қиқым ой ма?
Тазының баптағаны – төрт аяғы,
Түлкінің оққағары – сиқыр, айла.
Сиқырға сеніп келдік,
Айлаға да.
Сенбесек сергек көңіл жайлана ма.
Шіркін-ай, бір жүйрікке мініп алып
Кəнеки, тартып кетсең айдалаға!..
Шығарып қансорпасын сол күліктің,
Ішіне еніп кетсем мəңгіліктің…
Жан даусы жапандағы жарықтықтың
Жадында қайталанса Жаңғырықтың!
…Тазы ертіп,
Жүйрік мінген шағым қайда?
Зар болып қалдым ба, əлде, Қарымбайға?
Алдыңа қарай жүрші, ей, қарағым,
Көзіңе Түлкі – заман шалынбай ма?..

---