Өлең, жыр, ақындар

Бүгінгінің әкімі

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 478
Орныңда отырып қал,
Омалып қал..,
Алдыңды орқояндай орағытпан.
Жердегі жыбырлаған құмырсқа артық,
Төрдегі қозғалмайтын қола алыптан!
Саусақпен ай санайсың,
Күн санайсың,
Тұманмен өзіңді-өзің тұмшалайсың.
Сыртыңнан сылап, сырлап қойғанымен,
Ішінен үгітілген құмсарайсың.
Өзіңше – пайғамбарсың,
Пірғауынсың,
Əзірге аз емессің,
Бір қауымсың.
Əлсізге – алқын-жұлқын құм дауылсың,
Əлдіге – қызыл құйрық қырғауылсың.
Тəлімсіз,
Тəрбиесіз тəңіратқыр
Жан жақтан телефоның жамырап тұр.
Ауасы қорғасындай ауыр-ақ тым
Осынау оқшауланған шаңырақтың.
Сұр сурет,
Сұр қабырға,
Сұр кабинет
Секілді сенімсарай бір ғанибет.
Қонақтап отыратын тоты құстар
«Қорапта» дəл осындай жұмбақ үй көп...
Сенікі жұмбақ үйдің бір бөлмесі –
Желбуаз замананың үрген месі.
Атадан əкім болып туған сабаз,
Келгенге, кеткенге де сыр бермеші.
Тұлғаңа сай келіп тұр тақ, тұғырың.
Суық көз,
Сүлесоқ сөз,
Қатқыл үнің...
Кісімсіп кіргенге де, шыққанға да
«Ұнайды» қаспен қармақ лақтыруың.
Қоғамым беріп қойған саған ырық,
Қабағың – ашылмайтын қара құлып.
Ұлысың шекпенқұмар шенеуніктің,
Құлысың саясаттың алакүлік.
Бірісің келген, кеткен «бірдеңенің»,
(Кімдердің біліп жатыр кім дерегін?..)
Сенсіз де жамап-жасқап жыртығымды,
Сенсіз де ептеп-септеп күн көремін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түрме

  • 0
  • 0

Аша алмай өле-өлгенше түрме есігін,
Тербеймін таң атқанша түн бесігін.
Мен де бір,
Гүлзардағы бұлбұл да бір

Толық

Жараспаған дəм-тұзы жердегімен

  • 0
  • 0

Жараспаған дəм-тұзы жердегімен,
Жарым көңіл ақынның менде бірі ем.
Қара түннің қойнына еніп кетсем,
Ертегіден аумаған елде жүрем…

Толық

Қаралы бойжеткен

  • 0
  • 0

Өрте, мейлi,
Отқа сал.
Жандыр, мейлi,
Қапастағы қайғысын жан бiлмейдi!

Толық

Қарап көріңіз