Өлең, жыр, ақындар

Бүгінгінің әкімі

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 438
Орныңда отырып қал,
Омалып қал..,
Алдыңды орқояндай орағытпан.
Жердегі жыбырлаған құмырсқа артық,
Төрдегі қозғалмайтын қола алыптан!
Саусақпен ай санайсың,
Күн санайсың,
Тұманмен өзіңді-өзің тұмшалайсың.
Сыртыңнан сылап, сырлап қойғанымен,
Ішінен үгітілген құмсарайсың.
Өзіңше – пайғамбарсың,
Пірғауынсың,
Əзірге аз емессің,
Бір қауымсың.
Əлсізге – алқын-жұлқын құм дауылсың,
Əлдіге – қызыл құйрық қырғауылсың.
Тəлімсіз,
Тəрбиесіз тəңіратқыр
Жан жақтан телефоның жамырап тұр.
Ауасы қорғасындай ауыр-ақ тым
Осынау оқшауланған шаңырақтың.
Сұр сурет,
Сұр қабырға,
Сұр кабинет
Секілді сенімсарай бір ғанибет.
Қонақтап отыратын тоты құстар
«Қорапта» дəл осындай жұмбақ үй көп...
Сенікі жұмбақ үйдің бір бөлмесі –
Желбуаз замананың үрген месі.
Атадан əкім болып туған сабаз,
Келгенге, кеткенге де сыр бермеші.
Тұлғаңа сай келіп тұр тақ, тұғырың.
Суық көз,
Сүлесоқ сөз,
Қатқыл үнің...
Кісімсіп кіргенге де, шыққанға да
«Ұнайды» қаспен қармақ лақтыруың.
Қоғамым беріп қойған саған ырық,
Қабағың – ашылмайтын қара құлып.
Ұлысың шекпенқұмар шенеуніктің,
Құлысың саясаттың алакүлік.
Бірісің келген, кеткен «бірдеңенің»,
(Кімдердің біліп жатыр кім дерегін?..)
Сенсіз де жамап-жасқап жыртығымды,
Сенсіз де ептеп-септеп күн көремін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұң мен Шаттық алмасады, Гүлмарал

  • 0
  • 0

Мұң мен Шаттық алмасады, Гүлмарал,
Көңіл гүлін қар басады, Гүлмарал.
Аспан, Жерде бірін-бірі ала алмай
Өмір, Өлім арбасады, Гүлмарал.

Толық

Қаланың түні – қара орман

  • 0
  • 0

Қаланың түні – қара орман,
Қаланың түні қоп-қою.
Қап-қара түнге қабарған
Өрт қою керек, өрт қою!

Толық

Әке қабірін іздеу

  • 0
  • 0

Қабіріңді мен сенің таба алмадым,
Қанатынан қайрылды-ау тағы арманым.
Алыс-жақын маңайға жаутаң қағып,
Жас ірікті кірпікке жанарларым.

Толық

Қарап көріңіз