Өлгендер жақсы...

«Өлгендер жақсы...»
Ол рас, тірілер жаман...
Бірінен бірі, əйтпесе, түңілер ме адам?
Құбылстанға ұқсайды дүние мынау,
Ібілістанға ұқсайды «ірілер» маған.
Өлгендер анау «Кеңсайда»
Қабырстанда,
Алдырған жанын Ажалға –
Кəрі мыстанға.
Ұқтырады олар біздерге үн-түнсіз жатып
Жарық күн жалған екенін жаның ұшқанда.
Мен ұқтым оны бұлтсыз бозарғанда аспан,
Сатқындық жасар алдында сазарған достан...
Жеті қат Нілдің астынан жертөле қазып,
Біз тұрмақ, Арастұлың да Ажалдан қашқан!
Тірілер жаман...
Мен болам жаманның бірі,
Сабындап жусам кетпейді санамның кірі.
Өлген соң жақсы болармын,
Əлдекімге емес,
Аллаға қарап қалғанда адамның күні!..

---