Өлең, жыр, ақындар

Дүние

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 506
Түпнұсқаң – бір мысқал,
Көзімнің аясы сенен кең,
Кеңдікке кенелген.
Көктегі Күн анау
Сарыуыз сəбидей
Бесікке бөленген.
Айдың төсінен аңқыған ақ сəуле
Анамның əппақ сүті ғой мен емген!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жанарыңмен тұнық қара

  • 0
  • 0

Жанарыңмен тұнық қара
Есiмдi алдың, Лəйлi-елесiм...
Саусағыңды бүгiп қана
Қашан маған шəй бересiң?

Толық

Серік Тұрғынбековке

  • 0
  • 0

Бізден көшіп кеткен бе бұрын айлар,
Қыз-қырқынмен күн қайда күліп-ойнар?
Шымырлайды кеудеңде жылы қайнар,
Тұнжырайды көзінде тұнық ойлар.

Толық

Баспагерге базына

  • 0
  • 0

Дейсің-ау: «Өлең – шығын,
өлең – шығын»
Осы ма өзекжарды өрең, шының?
Көзіме елестеді,

Толық

Қарап көріңіз