Өлең, жыр, ақындар

Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 567
Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым,
Денем дімкес,
Дегбірсіз дертті жаным.
Айқұлағы қабырдың – аруақ туы,
Ту астында туыс бар..,
Keп тұрамын.
Түңгі Елеспін,
Тілім жоқ,
Үндемеспін.
Аспандамын,
Мұңлықпын,
Мұңда емеспін.
Жерден безіп, көкке ұшып кетті екен деп
Енді мені жатпайды күндеп ешкім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайран, Шəмші!..

  • 0
  • 0

Аққуменен тілдескен,
Гəккуменен үндескен.
Пенделікті білместен
Періштедей күн кешкен –

Толық

Виолетта

  • 0
  • 0

Мамырда,
Маңайында мия көпте
Жамырап гүл өседi қия бетке.
Сол гүлдi жалаңаяқ белден кешiп

Толық

Екі ауылдың арасы

  • 0
  • 0

Жiгiт: – Арасын екi ауылдың алшақ делiк,
Не жетсiн көрiскенге аңсап келiп.
Үкiсiн үлбiретiп өзiң киген
Басылды-ау көзiме оттай кəмшат бөрiк.

Толық

Қарап көріңіз