Өлең, жыр, ақындар

Күн жылайды

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 653
Күн жылайды,
Тұнжырайды қас-қабақ.
Кеще өмірім кешегімнен басқарақ:
Сөздің мəні – жалаң,
желең,
желбуаз,
Көздің бəрі алабажақ, ашқарақ!
Күн жылап тұр,
Тұнжырап тұр бар аймақ.
Мен мезімін,
Сенің халің қалай, бақ?
Əлдекімге кіжінемін əйлеңкес,
Алпыс екі тамырымда қан ойнап!
Күн жылайды,
Бұлжымайды бұл мəніс,
Тəн тақуа,
Жан-дүние былғаныш.
Ерінгеннің етегіне жармасып,
Көрінгеннің жетегінде жүр НАМЫС.
Күн жылап тұр,
Былжырап тұр бар маңай.
Өмірім-ай...
Өгіз жеккен арбадай.
Ұлы жұртта Айға ұлыған ҰЯТ-ай,
Бақыр ғұрлы бағасы жоқ АРМАН-ай!..
...Күн жылап тұр,
Тұнжырап тұр бар маңай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қиял

  • 0
  • 0

Көзіме көк аспанды көгендедім.
Жердемін.
Одан өзге жоқ ермегім.
Ғайыптың кемесіне мініп алып,

Толық

Перiштеге ғашықпын

  • 0
  • 0

Перiштеге ғашықпын, пендеге емес,
Мен бiлетiн ол шiркiн елден емес.
Күнi бойы есiмнен бiр шықпайды
Түнi бойы түсiме енген Елес.

Толық

Көшкенде жылқы айдаймын аламенен

  • 0
  • 0

«Көшкенде жылқы айдаймын аламенен,
Аулыңа барушы едiм даламенен...»
...Меңдетiп мезгiл оғы кеттi ме екен,
Жанымда ыңырсиды жаралы өлең.

Толық

Қарап көріңіз