Шағылған терезе

Тұрағыма тығып алып тұмсығын,
Тағы міне жылтылдатты түн шылым.
Жалаңдаған найза кірпіктерімен,
Тереземді шағып кетті бір сұлу.

Алан-ашық қосыма кеп ел түнер,
Жайымда жоқ терезе іздеп тентірер.
Бірақ қалқа таппай болмас, әлгі қыз
Бұрымымен буындырып өлтірер.

Сора-сора қалмайтұғын тепектеп,
Күйкі тірлік тартпай қайтсын етектен.
Мынау тартып, ал әлгі қыз көзінің
Қиығымен әкетеді-ау жетектеп.

Өлік көзін бажырайтып қараңғы,
Айдың ұзын тырнағына таланды.
Тереземнің алдына кеп әлгі қыз,
Менің мылқау көздеріммен таранды.

Тереземді өз ойымша бекемдеп,
Жұлдыздарды жинап қойдым лекерлеп.
Бекерлік-ай үміттеніп қоямын,
Өзі келіп жамап берер ме екен деп.

Шоқпар тұмсық қара түнді сүргілеп,
Ақ тамақ күн шашын жайып күлді кеп.
Жұлдыз жамау терезем де күл-парша,
Енді немен қалқалаймын кім білед?!..

---