Өлең, жыр, ақындар

Сен кеткелі, Шырақ-ай, сен кеткелі

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 575
Сен кеткелі, Шырақ-ай, сен кеткелі,
Сары уайым санамды шеңбектеді.
Сірә сендей болмайды дүниеде,
Барша қызды жисам да жер-көктегі.

Төрт қабырға – төл түрмем санамды үгіп,
Көп мұңайып отырам, сараң күліп.
Өз-өзімнен абайсыз жымиямын,
Бал мінезің елестеп, балаң қылық.

Ойға оранып, көзімді мұңға малам,
Сенсіз дауа жоқ мүлде мұнда маған.
Көше жаққа қараймын көрінер деп
Қос жанарың есімді шырғалаған.

Амал қанша, бұл үміт – сөнген, өлген,
Сені көрмей бұлайша сенделер ме ем?!
Сені ойлаймын себепсіз,
Мынау ойсыз
Безіп кеткім келеді пенделерден.

Сол жалғыздық саясыз басымдағы,
Күзде түскен тұмандай ашылмады.
Сені ойлаудан бір сәт те босатпайды,
Ақ сағыныш – мендегі асыл қамыт.

Ай да қалқып барады төбемдегі,
Сол жақындау секілді сенен гөрі.
Есіл бойлап еліктей арулар жур,
Өзіңді ойлап мен жүрмін (көрем бе оны).

Түн де жетті түндігін жаба құлай,
Сен жайында сағыныш санада ұдай.
Жалғыздықтан қажыды жаным мына,
Қай жақта жүр екенсің, қарағым-ай?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеш болса, біздің тауда

  • 0
  • 0

Кеш болса, біздің тауда,
Бір ұдай күйге енетін.
Адамдардың көздерін көлегейлеп,
Кәрі тау Іңір – қызға үйленетін.

Толық

Алақарақ

  • 0
  • 0

Соқыр күн көтерер сәулелі кірпігін,
Бұлттың да мазақтап жыртығын.
Бөтекем босаса -
Қалауым қуаныш,

Толық

Соңғы көш

  • 0
  • 0

Жаңаның жолымен,
Көненің ізімен,
Үйленіп ертегі қызымен,
Өлі тарихтың ақсөңке сүйегін,

Толық

Қарап көріңіз