Өлең, жыр, ақындар

Көкдөнен көңіл

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 764
Әндетемін кейде асқақ көңілменен,
Ақ сәуледей бұлтқа әсте көмілмеген,
Саясында жан табар рахатын
Шынардаймын жапырағы төгілмеген.
Кейде түйір дәндеймін егілмеген,
Гүлмін бірде қыз бұрымға өрілмеген,
Ауыздығын қарш шайнап көкке орғыған
Асау тұлпар арбаға жегілмеген.
Мәуелі бақ жемісі терілмеген,
Шырынымын қыз тілден өбілмеген.
Кейіп әсте кермеген мұңсыздаймын,
Көз жасына кірпігі көмілмеген.
Үкім айта келгенмін өмірге мен,
Уысымда мынау жер-өңір деген...
Қартаймаған, ешқашан көнермеген,
Осы-ay шіркін, көкдөнен көңіл деген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл екеш гүл де...

  • 0
  • 0

Айтайын несін!
Ойға алғаным өмірдің
Тек тұнығы еді, тереңі.
Шалқыған сәтін тауып бір

Толық

Жалғыз қайың

  • 0
  • 0

Қабақта,
өзен бойында
Өсті бір нәзік ақ, қайың.
Түсіріп еске

Толық

Көзіме қарамашы

  • 0
  • 0

Көзіме қарамашы,
Адалмын айналайын!
Тұрғам жоқ деп өзіңнен
Ат, атан байланайын.

Толық

Қарап көріңіз