Өлең, жыр, ақындар

Көкдөнен көңіл

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 527
Әндетемін кейде асқақ көңілменен,
Ақ сәуледей бұлтқа әсте көмілмеген,
Саясында жан табар рахатын
Шынардаймын жапырағы төгілмеген.
Кейде түйір дәндеймін егілмеген,
Гүлмін бірде қыз бұрымға өрілмеген,
Ауыздығын қарш шайнап көкке орғыған
Асау тұлпар арбаға жегілмеген.
Мәуелі бақ жемісі терілмеген,
Шырынымын қыз тілден өбілмеген.
Кейіп әсте кермеген мұңсыздаймын,
Көз жасына кірпігі көмілмеген.
Үкім айта келгенмін өмірге мен,
Уысымда мынау жер-өңір деген...
Қартаймаған, ешқашан көнермеген,
Осы-ay шіркін, көкдөнен көңіл деген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайлау

  • 0
  • 0

Жайлау!
Жалғыз ғана сөз,
Мағына қанша мұндағы!
Жаз болса жылдың төресі,

Толық

Жоқ

  • 0
  • 0

Қайран жер, ана!
Сен — ана, ел — бала.
Көрмедің не ғана!
Кешпедің нендей күй

Толық

Сырласу

  • 0
  • 0

Біз, тәте, екеуміз-ақ
Екеуміз ғана қалдық.
Бір ата,
бір үрім-бұтақ,

Толық

Қарап көріңіз