Өлең, жыр, ақындар

Көкдөнен көңіл

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 641
Әндетемін кейде асқақ көңілменен,
Ақ сәуледей бұлтқа әсте көмілмеген,
Саясында жан табар рахатын
Шынардаймын жапырағы төгілмеген.
Кейде түйір дәндеймін егілмеген,
Гүлмін бірде қыз бұрымға өрілмеген,
Ауыздығын қарш шайнап көкке орғыған
Асау тұлпар арбаға жегілмеген.
Мәуелі бақ жемісі терілмеген,
Шырынымын қыз тілден өбілмеген.
Кейіп әсте кермеген мұңсыздаймын,
Көз жасына кірпігі көмілмеген.
Үкім айта келгенмін өмірге мен,
Уысымда мынау жер-өңір деген...
Қартаймаған, ешқашан көнермеген,
Осы-ay шіркін, көкдөнен көңіл деген.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұрат

  • 0
  • 0

Халқымның мақтанышы едің, Мұрат,
Сүйікті ең өнеріңмен көпке ұнап.
Дегеннің он қолы өнер нағыз өзі,
Сен едің жапырақ жайған көкше құрақ.

Толық

Адам өледі

  • 0
  • 0

Адам өледі,
Өтірігі ашылғанда.
Адам өледі,
Айыбы бетіне басылғанда.

Толық

Ұлыдан ғибрат тарайды

  • 0
  • 0

Жер көгерткен жаңбырдай
Нұр құйып көңілге арайлы.
Балғыннан Бұлан өсірер
Ұлыңнан ғибрат тарайды.

Толық

Қарап көріңіз