Өлең, жыр, ақындар

Самал жел сыңарым ғой

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 570
Самал жел сыңарым ғой
Жүзімнен күліп өбкен.
Ақша бұлт – ақ жаулығым
Сол сәтте ұшып кеткен.
Ақ сағым – аяулымның.
Алқа ғып сыйлағаны.
Жұлдыздар – сол алқамның
Кеудеме сыймағаны.
Заңғар тау – тұғырым ғой,
Төбелер – таянышым.
Төгілген жылы жаңбыр –
Мейірім, аянышым.
Мұхитқа көз тасташы,
Ол – менің толқынды ойым,
Ақ терек аспан сүйген,
Ол – менің сындар бойым.
Көкте күн күлімдеген.
Мендегі бітпес жалын.
Әппақ, нұр, сұлу сәуле
Ол – менің намыс-арым.
Табиғат «құдай» дейміз,
Менімен ғана құдай.
Алдыңа менсіз жерде
Тылсымын тартқан ұдай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қалай ғана

  • 0
  • 0

Сөз маржанын төктім тізіп,
Құлағыңды салмадың сен.
Тереңнен сыр айттым сүзіп,
Қаперіңе алмадың сен.

Толық

Қажыдым

  • 0
  • 0

«Жалғыздың үні,
Жаяудың шаңы
Шықпайды» деген
Мақалдың мәні

Толық

«Тәкаппар-ақ» болайын талғамым көп

  • 0
  • 0

«Тәкаппар-ақ» болайын талғамым көп,
Талғап, таңдап өмірден алмағым көп.
Өзгеге бол айлалы қызыл түлкі,
Мәз бол да жүр аңқауды алдадым деп. 

Толық

Қарап көріңіз