Өлең, жыр, ақындар

Самал жел сыңарым ғой

  • 29.07.2021
  • 0
  • 0
  • 593
Самал жел сыңарым ғой
Жүзімнен күліп өбкен.
Ақша бұлт – ақ жаулығым
Сол сәтте ұшып кеткен.
Ақ сағым – аяулымның.
Алқа ғып сыйлағаны.
Жұлдыздар – сол алқамның
Кеудеме сыймағаны.
Заңғар тау – тұғырым ғой,
Төбелер – таянышым.
Төгілген жылы жаңбыр –
Мейірім, аянышым.
Мұхитқа көз тасташы,
Ол – менің толқынды ойым,
Ақ терек аспан сүйген,
Ол – менің сындар бойым.
Көкте күн күлімдеген.
Мендегі бітпес жалын.
Әппақ, нұр, сұлу сәуле
Ол – менің намыс-арым.
Табиғат «құдай» дейміз,
Менімен ғана құдай.
Алдыңа менсіз жерде
Тылсымын тартқан ұдай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кактустер

  • 0
  • 0

Тау, төбе ме,
төмпешік пе,
саға ма,
Жол жиегі,

Толық

Не қылғаның

  • 0
  • 0

Кеше ел, жер деп келіп табынғаның,
Қазақстан еді ғой сағынғаның.
Қай Отан, қай ел-жерің енді арманын
Бүгін кеп күңіренгенің не қылғаның?

Толық

Неліктен

  • 0
  • 0

Ләззатқа бөлер
сымбатыменен, көрікпен,
Сүйкіміменен
қалпыңды баурап, еріткен,

Толық

Қарап көріңіз