Ақын
- 0
- 0
Ақында Ілиястан кім аса алған,
Мың бұлбұл көкірегіне ұя салған.
Табиғат жомарттықпен алуан сырлы
Өнерден сом тұлғасын құя салған.
Өкініп қалдым
Тек ізет қана,Жүздесіп, сәлемдесе кетем!
Шаруам жоқ мүлде
Бір түйір бөтен.
Ақынды мансап бұзбайды...
Деп едім ақ көңілімменен,
Мұным, дос, аңқаулық екен...
Сыйлап ем жыр кітабымды,
Көзге ілмей тал-бұта ғұрлы,
Столдың ат шаптырымдай
Шетіне алды да ұрды.
Дегендей не сырмен келдің
Қабағын шытынып тұрды.
Мен біраз абыржып қалдым,
Ұятқа жүзімді қарыдым.
Өзіме кейіп налыдым.
Арылып алдында ардың...
Ақын жоқ мансапқа кез боп,
Бірқатар ғибрат алдым.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Аузымызда бисмілләміз
- 0
- 0
Аузымызда бисмілләміз,
Табынған тәңіріміз, сен!
Бұйрығын мүлт жібермей
Орындар әміріміз, сен!
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Расул
Мықты -
Алма
Керемет -
ҰЛЖАН
Өте керемет өлең
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі