Өлең, жыр, ақындар

Өкініп қалдым

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 365
Тек ізет қана,
Жүздесіп, сәлемдесе кетем!
Шаруам жоқ мүлде
Бір түйір бөтен.
Ақынды мансап бұзбайды...
Деп едім ақ көңілімменен,
Мұным, дос, аңқаулық екен...
Сыйлап ем жыр кітабымды,
Көзге ілмей тал-бұта ғұрлы,
Столдың ат шаптырымдай
Шетіне алды да ұрды.
Дегендей не сырмен келдің
Қабағын шытынып тұрды.
Мен біраз абыржып қалдым,
Ұятқа жүзімді қарыдым.
Өзіме кейіп налыдым.
Арылып алдында ардың...
Ақын жоқ мансапқа кез боп,
Бірқатар ғибрат алдым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Амалсыздың айқайы

  • 0
  • 0

Ащы сөйлеу ашынғанның
жан айқайы сияқты.
Көп айқайға дейтін халық
«қасқырдан да ұят-ты».

Толық

Дін

  • 0
  • 0

Дін деген мансұқтадық апиын деп,
Көріп бір келгендей-ақ хақ үйін деп.
Рухани тазалыққа уағыз жолын
Жауыппыз жаңа өмірге жат түйін деп.

Толық

Ұяласып ылғи қиқым-сиқыммен

  • 0
  • 0

Ұяласып ылғи қиқым-сиқыммен
Өш алмақсың мынау қиқы-сыйқыңмен.
Білуші ме ең, «хан артынан жұдырық»
Бір кездері Абайға да ит үрген.

Толық

Қарап көріңіз