Өлең, жыр, ақындар

Диалектика

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 380
Жұтарман, жойқын
Мұхит – дүние,
Өмір – өр толқын іреңді. 
Зымырап уақыт,
Біреу қуанып,
Кейіс уатып
біреуді.
Өмір – бекетін
Жылап кеп тұрып,
Қимай кететін
пәндә адам,
Толқында налып,
Тал қармап талып
Жүрсе де жарық
таңдаған.
Жеткізбес үміт
Жетелеп
толқын
Желкелеп үгіп
жігерін...
Мұратын іздей...
Сөніп бір жанып,
Күрескен үзбей
күдерін
Бұл мәңгі
ғалам
Қоғам боп тұтас
Басқалы адам
ілгері.
Жылжыған ұлы
Алып дөңгелек
Жүргізер мұны
Кім кері!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самал

  • 0
  • 0

Самал – қоңыр жел ғана ма?
Өмір толы самал леп.
Аймаламай ма самал боп
Жайлы, жылы хабар кеп?

Толық

Қайран Ғабам

  • 0
  • 0

Қайран Ғабам қайтейін
Сен кеуменен күн өтті.
Жүрегіме мәңгі өшпес
Тастап кеттің ұлы отты.

Толық

Қабыл ал қазақ сәлемін

  • 0
  • 0

Ортаңа жаңа келсем де,
Емеспін жай бір таныс жан.
Туысым, досым қадірмен,–
Деп іздеп келдім алыстан.

Толық

Қарап көріңіз