Өлең, жыр, ақындар

Диалектика

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 292
Жұтарман, жойқын
Мұхит – дүние,
Өмір – өр толқын іреңді. 
Зымырап уақыт,
Біреу қуанып,
Кейіс уатып
біреуді.
Өмір – бекетін
Жылап кеп тұрып,
Қимай кететін
пәндә адам,
Толқында налып,
Тал қармап талып
Жүрсе де жарық
таңдаған.
Жеткізбес үміт
Жетелеп
толқын
Желкелеп үгіп
жігерін...
Мұратын іздей...
Сөніп бір жанып,
Күрескен үзбей
күдерін
Бұл мәңгі
ғалам
Қоғам боп тұтас
Басқалы адам
ілгері.
Жылжыған ұлы
Алып дөңгелек
Жүргізер мұны
Кім кері!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бауыржан аға

  • 0
  • 0

Туысы бөлек,
Қадірі өзге қауымнан,
Ерекше тұлға,
Елім деп жаны ауырған.

Толық

Менің мінім

  • 0
  • 0

Жететін құлағыңа күндік жерден,
Менсінбей ән төресін Алла берген.
Өнердің алды қызыл тіл деп ұғып,
Сыйқырлы сұлу сөздің соңына ергем.

Толық

Қазақтың ерке Қасымы

  • 0
  • 0

Отанын, туған өз елін,
Жыр етіп, елең өзенін.
Тасытқан Қасым сол Қасым,
Өр тұлғасын өлеңнен

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар