Өлең, жыр, ақындар

Диалектика

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 405
Жұтарман, жойқын
Мұхит – дүние,
Өмір – өр толқын іреңді. 
Зымырап уақыт,
Біреу қуанып,
Кейіс уатып
біреуді.
Өмір – бекетін
Жылап кеп тұрып,
Қимай кететін
пәндә адам,
Толқында налып,
Тал қармап талып
Жүрсе де жарық
таңдаған.
Жеткізбес үміт
Жетелеп
толқын
Желкелеп үгіп
жігерін...
Мұратын іздей...
Сөніп бір жанып,
Күрескен үзбей
күдерін
Бұл мәңгі
ғалам
Қоғам боп тұтас
Басқалы адам
ілгері.
Жылжыған ұлы
Алып дөңгелек
Жүргізер мұны
Кім кері!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұт пен жалғыз

  • 0
  • 0

Адамды әуелде Алла жаратқанда
Жұп пен жалғыз еткен ғой қарап маңға
Ой түйсеңіз танисыз құдіретін
Ұқсап айқындалады таң атқанға.

Толық

Жаңғырық

  • 0
  • 0

Атақтыға табындырып, таң қылып,
Саз мінезді сипаты деп паңдылық,
Лауазымды асқардағы нән қылып,
Ала тайдай әр соқпақты шаң қылып,

Толық

Армысың, ақын Сильваның елі

  • 0
  • 0

Алыстан баурап әкелген лебі,
Самалың сүйіп сыйлады мені.
Сиқырлы сөздің сарқылмас кені
Армысың, ақын Сильваның елі!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар