Өлең, жыр, ақындар

Құзғын мен бұлбұл

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 362
(Мысал)

Алдында жалпақтап жүретін,
Ол жымиса, қарқылдап күлетін,
Жандайшап жапалақтарын жинап,
Бұйырды байғыз:
Анау бұлбұлды
Орманнан, орнынан тайғыз.
Құзғынға ұнамай жатыр,
Сайрауық бұлбұлсып батыл,
Құзғынға құзғынсың депті,
Елемей отырған көпті,
Құзекемді соншама сөкті,
Сөйтіп ол заржақ сорлы
Құзекем абыройын төкті.
Құзекем бақаша булығып,
Көзімнен жойыңдар депті.
Жапалақтар жалп-жалп ұшты,
Бұлбұлдың соңына түсті...
Құрыттық, қираттық десті,
Құзғынның көңілі өсті...
Орманды құзғынға беріп,
Өмірін әнменен еріп,
Бұлбұл жүр еркімен сайрап,
Құзғын жүр тек тісін қайрап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мінездер бар

  • 0
  • 0

Мінездер бар
Қылпылдаған
Ұстараның жүзінше.
Мінездер бар

Толық

Көп пенен аз

  • 0
  • 0

Өмірде не аз, сонда даралық мол,
Қашанда азға көптей жетпейді қол.
Орманда не өспейді? Бәрі шынар
Емес қой әрбір аздың негізі сол.

Толық

Құйын

  • 0
  • 0

Қасақана, кегі бардай өшігіп,
Ұйтқып соғып, қадамдарын өсіріп,
Жайбарақат шуақ сәтте тап болды
Жынды құйын үйіріліп есіріп.

Толық

Қарап көріңіз