Өлең, жыр, ақындар

Құзғын мен бұлбұл

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 372
(Мысал)

Алдында жалпақтап жүретін,
Ол жымиса, қарқылдап күлетін,
Жандайшап жапалақтарын жинап,
Бұйырды байғыз:
Анау бұлбұлды
Орманнан, орнынан тайғыз.
Құзғынға ұнамай жатыр,
Сайрауық бұлбұлсып батыл,
Құзғынға құзғынсың депті,
Елемей отырған көпті,
Құзекемді соншама сөкті,
Сөйтіп ол заржақ сорлы
Құзекем абыройын төкті.
Құзекем бақаша булығып,
Көзімнен жойыңдар депті.
Жапалақтар жалп-жалп ұшты,
Бұлбұлдың соңына түсті...
Құрыттық, қираттық десті,
Құзғынның көңілі өсті...
Орманды құзғынға беріп,
Өмірін әнменен еріп,
Бұлбұл жүр еркімен сайрап,
Құзғын жүр тек тісін қайрап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмбақ тас

  • 0
  • 0

Кәлінде Бурабайдың жұмбақ тас тұр,
Көрініп бірде арыстан, бірде қасқыр.
Біресе жезтырнақ боп үрей алып,
Барласаң сан құбылып тұрған тас бұл.

Толық

От

  • 0
  • 0

Қайысқан жері
болғаныменен жылқысы,
Баба қазақтың
аз бопты мүлде шырпысы.

Толық

Салют

  • 0
  • 0

Салют! – дейді
амандасқан қыз-жігіт.
Арқамыздан сонау жылғы ызғырық
Есе қалып,

Толық

Қарап көріңіз