Өлең, жыр, ақындар

Көңілім қирап...

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 397
Кім ұғар жанымды менің
Отырмын көңілім қирап.
Тілеппін басыма бейнет
Иесіз дүние жинап...
Бір түстік өмірі үшін,
Сайлайтын бес кештік малын,
Ойласам киіппін мен де
Күнәһар пенденің халін.
Күшің мол, қуатың мығым,
Шағында қызық еді бәрі,
«Ие мен!» – дерің болмаса,
Қызықтың жоқ екен мәні.
Сабақ жіп маған бұл күнде
Қажетсіз, жаныңды қинап
Ғұмырғы төккен терінді
Тек киын заяға қимақ –
Ертең деп өмір сүреміз,
Ертеңге қоямыз жинап...
Көз жұмар күнімді білсем,
Таратып берер ем сыйлап.
Ең жөні – өзіңді билеп,
Пенденің ісінен тыймақ.
Кезеңін өткізіп алып,
Отырмын көңілім қирап. 
Жетелеп құбылғыш көңіл
Білмеймін қайда құйғымақ!
Ақтардым жүректен бір сыр
Кейінге болсын деп ғибрат.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кім үшін жазғанмын өлеңді

  • 0
  • 0

Кім үшін жазғанмын өлеңді
Тұншыға сүзгілеп тереңді!
Жырыммен тербетіп оятам,
Айтам деп ойымды кемелді.

Толық

Түтін

  • 0
  • 0

Жаралғанға түтін боп
Жанады деп алданба.
Жаныңды жыртар түтіндеп
Жалындап шықпас жалғанға.

Толық

Адам - пенда

  • 0
  • 0

Тағылығы дейміз ғой тағы ісін —
Күнкөріске тек қана бағынышын.
Жан иесі атаулы ішіндегі
Саналы істің адам ғой тәңірі шын.

Толық

Қарап көріңіз