Ана
- 0
- 0
Атып тұрды орынынан, дыбысы
Шығып кетті жиіледі тынысы.
Сілкіп қалды, торғын көйлек толқыды,
Тәрізденіп судың сұлу толқыны.
Япыр-ай, не боп барады мына заман
Япыр-ай, не боп барады мына заман,Біріне-бірі қақпан құрады адам.
Негізі сауда қоғамда
Адамдар қалай дос болмақ
Айбалта төніп тұрмаса,
Төбесінен қос қолдап.
Атасын келіп тонайды немересі
Нарықтан өзі қалт-құлт тұралаған.
Өз қамын ағайындар қарақтайды,
Қор санап көпті, көрнеу ар аттайды
«Басында күл төбенің күнде жиын»
Атынан аударыла далақтайды.
Ала өкпе жүгірген жұрт түсіп терге,
Білмейсің кей қылықты қалай дерге.
Жасаған адамдығың жаның ашып
Кетеді отырғызып тақыр жерге.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Көздің суы
- 0
- 0
Бетінде биік жота жалғыз жиде
Жамбастап жатыр сұлай түскен күйде
Ысқырған жел, үскірген сары аязға
Қалпы бар төтеп берген қыңбай мүлде.
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі