Өлең, жыр, ақындар

Жас кезімде жармастыңдар ағалап

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 345
Жас кезімде жармастыңдар ағалап,
Өз қамдарың, күйіттеп кеп сағалап.
Бүгін пілсіп көкитіндер мені көр
Күн кере алмас кәрі атанға бағалап.
Жас қартаю, жарлы баю заңдылық,
Ал жаманның жақсы болуы — таң қылық.
Алла жерге қаратпайды әуелгі
Жаратқанын аруақты нән қылып.
Балаларды кінәлаймыз жазғырып,
Басымыздан өткендей-ақ аз қылық...
Өзімізге шаң жуытпай өкпелеп,
Әжемізге шағынатын наз қылып.
Қайран ана кешіп бала күнәсін,
Келінінің табатұғын «күнәсін».
Алла әзі жаратқан-ау кінәні,
Кешірімнен табатын ғып ұнасым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұратқа

  • 0
  • 0

Дүниеге адам болып келгеннен соң
Ентелеп өмірге еркін енгеннен соң,
Арманы, мақсаты жоқ жан болмайды,
Тізгінін тағдыры түйіп бергеннен соң.

Толық

Қатпас бұлақ

  • 0
  • 0

Бу бүркеніп бұралған Қатпас бұлақ,
Сарқырап ол қиядан жатпас құлап.
Қына тастың түбінен мөлдіреген
Бота көздер ақпанда қатпас бірақ.

Толық

Бір доцентке

  • 0
  • 0

Жадымда жоқ, бұрнағы күн, кеше ме,
Бір доцентке ұшырастым көшеде.
Сәлемдессем Алатауға қарайды,
Шолғысы жоқ төмпешікті, маңайды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар