Өлең, жыр, ақындар

Ерекше шөліменен...

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1923
Маңғыстаудың (айтпаймын текке мұны),
Сүйсе, өртеп сүйедi көкте күнi.
“Iреңсiз де, сүреңсiз дала” - деген,
“Таптырмайды саялар пана” - деген,
Ұлы Кобзарь, саған мен өкпелiмiн.
Ескерткiшi неткен көп өткенiнiң,
(Өспеген аңызаққа текке гүлi).
Бұл өлкеден орманды-ну iздеген,
Бұл өлкеден Днепр – су iздеген,
Тарас ата, саған мен өкпелiмiн.
Тағдыр оны ешкiмге телiмеген,
Келiспеймiн дегенге өлi дене.
Әлсiздерге бермеген оң қабағын,
Тоқу бiлген көңiлге толған ағын.
Бұл дала ғой ерекше желiменен,
Бұл дала ғой ерекше шөлiменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кінәлі оған заманың

  • 0
  • 0

Қайшекемнің көрік үйі бар еді,
Құрқылтайдың ұясындай тар еді.
Жем өзені баяу ғана ағатын,
Арғы беті жазықтау,

Толық

Жүрмеспін дырдумен...

  • 0
  • 0

Кезімде жүзіндей алмастың,
Мұқалмас шабылса тасқа да.
Мезгілсіз мен ерте солмаспын,
Жүрмеспін дырдумен босқа, аға.

Толық

Шерқала

  • 0
  • 0

Ұйып үлгермей
Уыз қалпында төгіліп қалған.
Содан сыр бермей,
Сан ғасыр топырағына көміліп қалған,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар