Өлең, жыр, ақындар

Ана

  • 09.08.2021
  • 0
  • 0
  • 638
Атып тұрды орынынан, дыбысы
Шығып кетті жиіледі тынысы.
Сілкіп қалды, торғын көйлек толқыды,
Тәрізденіп судың сұлу толқыны.
Жұдырыққа солқылдатқан бүйірін,
Танданады көтеріп қап иінін
Торға түскен еліктейін дірілдеп,
Сәл отырып есін жиды біріндеп.
Аңқау жаны жайды жаңа ұғынып,
Қыршып қалды қызыл ернін жымырып.
Еміреніп тұнғыш сезім оянып,
Айдай жүзі кетті нұрға боялып.
Бүлдіршіндей бал бөбегі өзіне
Ұқсап қана елестеді көзіне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұрсынбекке

  • 0
  • 0

Артымнан іздеп келер бауырымсың,
Емессің ел қарасы тәуірімсің.
Қанаттас сен тұрғанда кім өткереді
Апаңның мерейтойдай ауыр ісін.

Толық

Оны Фархад деуші еді

  • 0
  • 0

Мөлдір аспан.
Таудан ескен самал жел
Құшағында
манаурайды жасыл бел. Шынында қар —

Толық

Жақсының қашанда жауы көп

  • 0
  • 0

Жақсының қашанда жауы көп,
Сондықтан басында дауы көп.
Күншілдер, жарамсақ, жағымпаз
Шеп құрып жабылар қауым боп.

Толық

Қарап көріңіз