Өлең, жыр, ақындар

Асық

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 1212
Сағынып, сыздап жүр кеудем,
Елес жоқ бала күндерден...
– Ойнайық омпы, үштапан!
– Шеңбер сыз, қане!
– Кiм мерген?
– Ал, иiр, иiр сақаңды!
– Алшы тұр, күнiң тақалды!
– Сен қарау баспа, әйтпесе,
Шақырып келем атамды.
– Жылатпа сараң неменi,
Ыңырси қалу – өнерi...
– Кел, сақа айырбастайық!
– Құлжа ғой маған керегi.
– Өлiктен асық жиятын,
Ұятың жоқ қой, ұятың!..
– Ұта алмай жүрмiн, сақама,
Қорғасын бар ма құятын?
...Сақаны сайлап, шымыр ғып,
Сөреден көздеп... жүгiрдiк.
Сәл кейiн өмiр жолына,
Бiз де асық болып тiгiлдiк.
Орнымыз мүлде өзгерiп,
Сыналар сәтке кез келiп,
Тағдырдың өткiр көзiмен,
Көзделiп тұрмыз, көзделiп.
Елес жоқ өткен күндерден,
Шеңберде тұрмыз түрленген.
– Жанай кеп тиiп, жығылтпа,
О, тағдыр-еке, сұрмерген!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенi ойлау – мұңға бату тұңғиық

  • 0
  • 0

Сенi ойлау – мұңға бату тұңғиық,
Шомып жүру еңсе басқан мұнарға.
Сенi көру – арман көру тым биiк,
Асығатын сезiм құшып құлауға.

Толық

Балама сыр

  • 0
  • 0

Бiлмеймiн мен – кiм болады есiмiң,
Қашан өмiр ашар саған есiгiн?
Бiрте-бiрте әкелiкке жақындап,
Терiп келем талайымның несiбiн.

Толық

Күн райы

  • 0
  • 0

Қапырық ыстық қуырып жерді, ауаны,
Бала-шағаның аппақ шаң болып балағы,
Шілденің күні миыңды тесіп тұрғанда,
Әп-сәтте ауылым әбігер бола қалады.

Толық

Қарап көріңіз