Өлең, жыр, ақындар

Өлең

  • 02.09.2021
  • 0
  • 0
  • 649
Жылт еткен сәуле, жарқын ой
жүгіріп бастан өтсе eгep—
өлеңнің ол бір шарты ғой,
жетпеген оған жоқ шебер.
Ауыр хал жаным түршіккен
жүректі өтсе сығымдап —
қала алман, өлең, тыншып мен
түскенше жерге шырылдап,
Сағыныш сабыр қашырса,
өзгені жоққа шығарып —
атылып кетіп жасынша
келеді қайта жыр алып.
Сан күйлер баста түйіліп,
қиналсам таппай бір амал —
көз болып ойға құйылып,
бұлақтай тағы жыр ағар.
Көп пе екен, білмен, әлі аз ба,
әр өлең құсап соңғы рет
тамшыдай таза қағазға
тізіліп қалар мөлдіреп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс

  • 0
  • 0

Сұлулықтан келбеті сыр ұқтырған,
жап-жасыл бақ жемісі тұнып тұрған.
Жаз самалы тербейді жапырақты,
күй сұрашы дегендей қылыштымнан...

Толық

Бабаларға

  • 0
  • 0

Бабалардан қалған бәрі — ауа, Жер, су, тірлігім,
сыйлады олар сезім отын, жан, жүрек пен Күн нұрын.
Тарту еткен жарық дүние, он сегіз мың ғаламды,
маған бейне солар Жердің ұстап тұрған кіндігін.

Толық

Сәби мен күшік

  • 0
  • 0

Бір сәби ойнап жүрді күшігімен,
Екеуі де риясыз көңілді еді.
Алаңсыз ойын қуған пішінімен,
Жуғандай бар кірбіңді өңіндегі.

Толық

Қарап көріңіз