Өлең, жыр, ақындар

Торғай мен сәби

  • 02.09.2021
  • 0
  • 0
  • 425
Секектейді торғай асфальт үстінде...
Томпаңдайсың соған қарай сен де ұшып.
Құлыным-ау, қанат кімде, күш кімде, —
ойладың ба, тұрған жоқсың тең түсіп.
Секектеген торғай ұшып барды да
қона қалды бұтағына жас талдың.
Дейді саған:
«Жетемін деп қарғыма,
ұстатпаймын, келгенімен бас салғың!»
Жыладың сен,
болмаған соң дегенің,
торғай түсті жерге қайта секіріп.
Жақсылыққа жорып оның себебін
қайта ұмтылдың мақсатыңа бекініп...
Ұстатпас деп көзің соған жетті ме,
тұра қалып тас лақтырдың асыға.
Ал торғайың секек-секек етті де,
қонды барып биік талдың басына.
«Неге түстің сонша менің соңыма, —
дейді ол енді,— жай ойнасаң болмай ма!?
Дап-дардай боп тас аласың қолыңа
сес көрсетіп кіп-кішкентай торғайға!»
Балақан-ау, кендесің ғой ойға әлі,
бірақ та сен ойыныңнан бас тартпа!
Ұстатпайды тас атқанмен торғайлар,
дәнің болса шаш одан да асфальтқа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Емші екен бір-біріне адам деген...

  • 0
  • 0

Қандай күш бар, білдің бе, ғаламда epeк
дүние, бар тұсыңа хабар берем —
емдейді екен бізді ізгі тілек,
емші екен бір-біріне адам деген.

Толық

Толғау

  • 0
  • 0

Талпынған салайын деп жыр шаһарың
қызымын Абаң керей Нұрсапаның.
Дем беріп қасиетті Маңғыстауым,
басталды сенде өмірге шын сапарым,

Толық

1991 жылы Ақтау қаласында өткен тіл мерекесінде оқылған өлең

  • 0
  • 0

Ана тілім — арман тілі, ар тілі,
тиген қилы замандардың салқыны.
Орыстардың орманында өртеніп.
озбырлықтың жалын оты шарпыды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар