Өлең, жыр, ақындар

Текемет

  • 02.09.2021
  • 0
  • 0
  • 966
Жылдар қуып кетседағы ескіріп,
әлі есте, қалған кезім ес кіріп —
текеметті жайып тастап, үстіне
төсек салып жүретінмін кешкілік...
Аппақ киіз, қызыл өрнек әр жері — '
ауыл үйге көрік берер сәнді еді.
Қимылымды бағып менің сонда әкем
отыратын әңгіме етіп әрнені.
Содан кейін: «Келші бері, балам,» деп
сүйер еді, өпкендей бір самал леп,
өн бойыма жылу тарар еді онда,
арналғандай бар ықылас маған тек.
Аппақ киіз, қызыл өрнек көмкерген
қызғалдақтай қыраттардан мен терген
еске түссе оралады ойға анам
шаруа қамдар тұрып алып ерте елден.
Жинап тастап түнде ұстаған ұршығын
тығып сиыр бауырына тұмсығын
отыратын күрпілдете сүт сауып,
іліп тастап түсіп кетсе қылшығын...
Қайталанар қанша жыл бұл, қанша апта,
қызыл сиыр, анашымды шаршатпа.
Таң бозында ертіп шығып жүр ылғи
текеметтей қызыл гүлді алқапқа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азатпен қоштасу

  • 0
  • 0

Соңымнан ерген сыңарым,
соңыңда қалып жыладым.
Сарқырап ағар шағында
сарқылып қалған бұлағым.

Толық

Айналасың бір тынбай

  • 0
  • 0

Айналасың бір тынбай
Шырша маңын қуанып.
Төгетұғын күлкіңді-ай
Шаттығыңа суарып.

Толық

Бәрі бірдей адамның

  • 0
  • 0

Бәрі бірдей...
бәрі бірдей адамның,
ей, шырағым, сөзге неге қадалдың!?
Біреуі тек өмір күйін шертеді,

Толық

Қарап көріңіз