Өлең, жыр, ақындар

Хафизге

  • 05.09.2021
  • 0
  • 0
  • 479
Қайран Хафиз! Қайтып саған тең келем?
Мынау неткен сандырақ!
Ұшқыр қайық шырқар құстай желменен,
Айдын жарып жарқырап.
Желкен шалқып, жүйткір әрі қасқайып,
Батыл қайық, бас қайық.
Ол шегінбес сұрапылдан жасқанып,
Өрге жүзер қасқайып.
Сенің жырың кейде өзендей ағынды,
Сусын берер қандырып,
От толқындай кейде шашар жалынды,
Жүрегімді жандырып.
Жайнашы таң, құдіретті пішінде
Медет берші маған да,
Елестейді жарқын өлке, түсімде
Құмармын сол ғаламға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Май

  • 0
  • 0

Күміс бұлттар желбіреп,
Балқиды аспан демінен.
Сәулесі күннің елжіреп,
Өбеді будың селінен.

Толық

Жолаушының түнгі әні

  • 0
  • 0

Тұрып сен, шыңда, беткейде,
Жер қайғысын жырлайсың
Екі есе қасірет шеккенге,
Екі есе медет сыйлайсың!

Толық

Зұлиха

  • 0
  • 0

Төгемін деп толқын жұпар,
Алқына алған демдеріңе,
Азап шегіп, болып іңкәр,
Жүз гүл солды шөлмегінде.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар