Өлең, жыр, ақындар

Хафизге

  • 05.09.2021
  • 0
  • 0
  • 545
Қайран Хафиз! Қайтып саған тең келем?
Мынау неткен сандырақ!
Ұшқыр қайық шырқар құстай желменен,
Айдын жарып жарқырап.
Желкен шалқып, жүйткір әрі қасқайып,
Батыл қайық, бас қайық.
Ол шегінбес сұрапылдан жасқанып,
Өрге жүзер қасқайып.
Сенің жырың кейде өзендей ағынды,
Сусын берер қандырып,
От толқындай кейде шашар жалынды,
Жүрегімді жандырып.
Жайнашы таң, құдіретті пішінде
Медет берші маған да,
Елестейді жарқын өлке, түсімде
Құмармын сол ғаламға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянсыздық

  • 0
  • 0

Мөлдір бұлақ қайырында жаттым мен,
Ерке тасқын шаттығына баттым мен —
От құшағы құшағыма қауышып,
Күліп толқын, қытықтайды, кетеді,

Толық

Жолаушының дауылдағы жыры

  • 0
  • 0

Сұсты құдірет жебелеген сол адам —
Қорықпайды нажағайдан, жауыннан,
Өшпес ерлік жүрегінен, жанынан.
Сұсты құдірет жебелеген сол адам —

Толық

Сүйіктім дәйім жанымда

  • 0
  • 0

Қиялымда елестейсің дәйім.
Көрінсе.де сәуле тереңнен.
Қиялымда елестейсің, айым,
Жарқ етсе де өзеннен.

Толық

Қарап көріңіз